Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2005 r., sygn. III SA/Wa 300/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Bogdan Lubiński, sędzia WSA Grażyna Nasierowska (spr.), asesor WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant Małgorzata Szamocka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2005 r. sprawy ze skargi M. A. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] listopada 2004 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych 1) stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; 2) stwierdza, że decyzja wymieniona w pkt 1 nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Pismem z 13 maja 2004 r. M. A. złożyła wniosek o umorzenie należności z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne. Uzasadniając wniosek podniosła, że jej sytuacja majątkowa uniemożliwia "opłacenie zobowiązań". Do wniosku załączyła orzeczenie o zaliczeniu jej do osób niepełnosprawnych (umiarkowany stopień niepełnosprawności). Orzeczony stopień niepełnosprawności ma charakter okresowy - do [...] października 2006 r. Oświadczyła ponadto, że jej jedynym źródłem utrzymania jest otrzymywany od początku 2001 r. zasiłek przedemerytalny w wysokości 531,28 zł miesięcznie.

Decyzją z [...] września 2004 r. (nr[...] w sprawie[...]), Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił umorzenia należności składkowych powołując się na art. 83 ust. 1 pkt 3, w związku z art. 28 i art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.). Zakład Ubezpieczeń Społecznych podniósł w uzasadnieniu decyzji, że skarżąca, prowadząc wspólnie z W. A. działalność gospodarczą, nie dopełniła obowiązku opłacania składek na wskazane ustawą ubezpieczenia, co spowodowało zadłużenie na łączną kwotę 11.843,56 zł (w tym opłaty dodatkowe oraz należne odsetki za zwłokę). Rozpatrując wniosek organ uznał, że nie zostały w przedmiotowej sprawie spełnione przesłanki umorzenia należności składkowych. Brak jest bowiem podstaw do stwierdzenia całkowitej nieściągalności w stosunku do skarżącej, a więc zaistnienia niezbędnych warunków z art. 28 ust. 3 pkt 1-6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zgodził się z twierdzeniami skarżącej, iż jej sytuacja finansowa nie jest łatwa. Uznał jednak, że stopniowa spłata zadłużenia nie pociągnie za sobą zbyt ciężkich skutków dla skarżącej i jej rodziny.