Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 13 kwietnia 2005 r., sygn. I SA/Bd 129/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz, Sędziowie Sędzia WSA Leszek Kleczkowski, asesor sądowy Urszula Wiśniewska (spr.), Protokolant Joanna Synakiewicz, po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2005r. na rozprawie sprawy ze skargi Piotra D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] 2004r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącego kwotę 3.087 złotych (trzy tysiące osiemdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postepowania

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w I. z dnia [...] 2004r. Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000r.

W uzasadnieniu wskazano, iż po przeprowadzeniu postępowania podatkowego organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził zawyżenie kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej przez Piotra D. działalności gospodarczej, pod firmą P.P.H.U. "Ł." w wyniku następujących nieprawidłowości:

- zawyżenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę 22.796.10 zł z tytułu zakupu materiałów budowlanych na podstawie wystawionej przez E. S.A. w T. faktury VAT Nr [...] z dnia [...] 1999 r. na kwotę 35.716,16 zł ; wartość tej faktury podatnik zarachował w ciężar kosztów pod poz. 1 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a następnie wyksięgował kwotę 12.919,90 zł z przeznaczeniem "na potrzeby inwestycji". W ocenie organu pierwszoinstancyjnego pozostała kwota w wysokości 22.796,10 zł również nie stanowi kosztów uzyskania przychodów w 2000r. na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- zawyżenia kosztów uzyskania przychodów o wydatki na kwotę 8.249.40 zł, poniesione na wytworzenie we własnym zakresie placu utwardzonego kamieniem wapiennym jako, że wydatki te miały charakter inwestycyjny, gdyż prace polegające na nawiezieniu kamienia wapiennego, wyrównaniu nawierzchni i utwardzeniu drogi systemem gospodarczym zmierzały do wykonania drogi dojazdowej i placu manewrowego, czyli wytworzeniu środka trwałego, i nie stanowią kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,