Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2005 r., sygn. VI SA/Wa 1191/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia Zbigniew Rudnicki Sędziowie : Sędzia Grażyna Śliwińska WSA Protokolant: Anna Błaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2005r. sprawy ze skargi P. G. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2004r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2003 r., Nr [...], wydaną na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. Nr 25, poz. 1371, z późn. zm.) oraz zgodnie z ustaleniami protokołu kontroli z dnia [...] października 2003 r., nałożono na przedsiębiorcę, prowadzącego działalność gospodarczą pn. P., karę pieniężną w kwocie 8700,00 zł z tytułu wykonywania transportu drogowego samochodem ciężarowym marki [...], nr rej. [...], bez wymaganej licencji (lp. 1.1.1 załącznika do ustawy - kara w wysokości 8000,00 zł)) oraz wykazane na okazanych wykresówkach przekroczenie maksymalnego czasu prowadzenia bez przerwy oraz skrócenie dziennego czasu wypoczynku - lp. 1.11.4 oraz 1.11.1 załącznika do ustawy - łączna kara w wysokości 800,00 zł).

Odwołanie od powyższej decyzji złożył przewoźnik stwierdzając, że dokonany przejazd, w czasie którego została przeprowadzona kontrola, miał charakter prywatny, a licencję na przewóz rzeczy odwołujący się uzyskał dnia [...] listopada 2003 r. Powołał się również na trudną sytuację finansową.

Decyzją Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2004 r., Nr [...], wydaną na podstawie m.in. art. 5 ust. 1, art. 92 ust. 1 i art. 92 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. Nr 25, poz. 1371, z późn. zm.), a także lp. 1.1.1, 1.11.4 oraz 1.11.1 załącznika do w/w ustawy i art. 6 ust. 3 i 4, art. 10 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U. Nr 123, poz. 1354), utrzymano w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu, po zreferowaniu stanu sprawy stwierdzono, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym podjęcie i zarobkowe wykonywanie transportu drogowego wymaga uzyskania odpowiedniej licencji. Stosownie do art. 92 ust. 1 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym, kto wykonuje transport drogowy lub przewozy na potrzeby własne, naruszając obowiązki lub warunki wynikające z jej przepisów, podlega karze pieniężnej. Konsekwencją tego rozwiązania jest lp. 1.1.1 załącznika do ustawy o transporcie drogowym, zgodnie z która wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji zagrożone jest karą pieniężną w wysokości 8.000 zł. Na podstawie art. 103 ust. 3 przedsiębiorcy prowadzący do dnia wejścia w życie ustawy działalność gospodarczą w zakresie krajowego drogowego przewozu rzeczy obowiązani są do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkowstwa w Unii Europejskiej uzyskać licencje na wykonywanie tego transportu pod rygorem wygaśnięcia dotychczasowych uprawnień. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika że strona rozpoczęła działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego w dniu [...] czerwca 2002 r., a więc po dniu wejścia w życie ustawy o transporcie drogowym, Stąd w rozpatrywanej sprawie nie znajduje zastosowania art. 103 ust. 3 ustawy o transporcie drogowym.