Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 marca 2005 r., sygn. VI SA/Wa 1056/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia Sędziowie : Sędzia WSA Protokolant: Łukasz Poprawski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 marca 2005 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Komendanta Głównego Policji w [...] z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną bojową oddala skargę

Uzasadnienie

fSygn. akt VI SA/Wa 1056/04

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2004 r., nr [...], Komendant Główny Policji - działając na podstawie przepisu art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 1999 r. Nr 53, poz. 549 ze zm.) - po rozpatrzeniu odwołania skarżącego P. K. od decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] marca 2004 r., Nr [...] w sprawie odmowy wydania pozwolenia na broń palną bojową do ochrony osobistej - utrzymał w mocy w/w decyzję organu I instancji.

Z akt sprawy wynika, iż w dniu [...] grudnia 2003 r. skarżący P. K. zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z wnioskiem o wydanie pozwolenia na broń palną bojową. Uzasadniając swój wniosek strona wskazała, iż z uwagi na charakter wykonywanej pracy na stanowisku dyrektora w [...] w Z. ma do czynienia z dłużnikami w/w firmy, których zachowanie budzi obawę o bezpieczeństwo samej strony, jak i jej rodziny. Ponadto skarżący powołał się w uzasadnieniu wniosku na fakt usiłowania włamania do jego domu w W. w nocy z [...] na [...] maja 2003 r., jak również na wysoki wskaźnik przestępczości w Z. oraz na fakt znajdowania się w pobliżu jego domu zakładu poprawczego - jako dodatkowych źródeł potencjalnego niebezpieczeństwa. Skarżący wskazał ponadto na powtarzające się w miejscu jego zamieszkania przypadki kradzieży oraz oświadczył jednocześnie, iż zamierza używać broni tylko i wyłącznie do ochrony osobistej, a także, że znane mu są przepisy dotyczące obchodzenia się z bronią i przechowywania broni. Do podania skarżący załączył m.in. wymagane orzeczenia - lekarskie i psychologiczne stwierdzające, że wnioskodawca nie należy do osób wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 2-4 ustawy o broni i amunicji.