Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 marca 2005 r., sygn. I SA/Wa 136/05
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska (spr.) Sędziowie NSA Marek Stojanowski asesor WSA Maria Tarnowska Protokolant Iwona Kosińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2005 r. sprawy ze skargi [..] Zakładów [...] [...] w W. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] marca 2003 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Uzasadnienie
I SA/Wa 136/05
UZASADNIENIE
Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2003 r. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, po rozpatrzeniu wniosku [...] Zakładów [...] "[...]" o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, nr [...] z dnia [...] grudnia 2002 r. - utrzymał w mocy decyzję dnia [...] grudnia 2002 r.
W uzasadnieniu organ wskazał, że decyzją Burmistrza [...] W. nr [...] znak [...] z dnia [...] października 1991 r.:
1) oddano R.Z. na lat 99 w użytkowanie wieczyste grunt położony przy ul. [...], oznaczony hipotecznie KW [...] o powierzchni [...] m2 zapisanej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] i [...] w obrębie [...],
2) zobowiązano R.Z. do rozliczenia z [...] Zakładami [...] [...] z tytułu nakładów poniesionych na te budynki i budynku nowo wybudowanego,
3) ustanowiono na powyższym gruncie służebność przejazdu dla służb publicznych i [...] Zakładów [...] "[...]" w celu dostępu do budynków,
4) ustalono opłatę symboliczną z tytułu użytkowania wieczystego.
W uzasadnieniu tej decyzji stwierdzono, że plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje adaptację stałą budynków na przedmiotowej działce.
Wojewoda [...] decyzją nr [...] dnia [...] października 1992 r., po rozpatrzeniu odwołania [...] Zakładów [...] "[...]", uchylił decyzję z dnia [...] października 1991 r. w punkcie 2 i 3 i umorzył postępowanie organu pierwszej instancji w tym zakresie, a w pozostałej części decyzję utrzymał w mocy. W uzasadnieniu decyzji Wojewoda stwierdził, że skoro plan zagospodarowania przestrzennego Gminy W. przewiduje stałą adaptację budynków na przedmiotowej działce, to zasadnie przyznano następcy prawnemu M.J. R.Z. prawo użytkowania wieczystego gruntu. Jednocześnie stwierdzono, że wszelkie rozliczenia z tytułu poniesionych nakładów na remont starych i wzniesienie nowych budynków winny nastąpić na podstawie umowy zawartej między stronami, zaś spory powstałe na tym tle powinny być rozwiązywane na drodze cywilno-prawnej. Ponadto stwierdzono, że decyzja może orzekać o służebności jedynie wówczas, gdy służebność istniała przed wydaniem decyzji o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste. Służebność przejazdu dla służb pubulicznych i "[...]" przez grunt oddany w użytkowanie wieczyste R.Z. może być ustanowiona jedynie w postępowaniu cywilno-prawnym.