Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 10 marca 2005 r., sygn. II SA/Ka 1372/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik /spr./ Asesor WSA Beata Kalaga - Gajewska Protokolant referent Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2005r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Komendanta Ś. Oddziału Straży Granicznej w R. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie opłaty za przejazd po drogach publicznych bez zezwolenia o d d a l a s k a r g ę

Uzasadnienie

Decyzją Nr [...] z dnia [...] roku Komendant Granicznej Placówki Kontrolnej Straży Granicznej w C., działając na podstawie art.93 ust.1 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym /Dz.U. Nr 125 poz.1371 z późn.zm./ oraz protokołu kontroli nr [...]z dnia [...]roku, nałożył na właściciela firmy A, M. D. karę pieniężną w wysokości [...]zł.

Jak z uzasadnienia decyzji wynikało, przyczynę nałożenia kary pieniężnej stanowiło naruszenie przepisów art.18 ust.1 i 2, art.28 ust.1 i art.34 ust.1 ustawy o transporcie drogowym polegające na przewozie osób w międzynarodowym transporcie drogowym regularnym, mimo posiadania przez przewoźnika zezwolenia tylko na przewóz o charakterze wahadłowym. O charakterze przewozu miał świadczyć według Komendanta Granicznej Placówki Kontrolnej Straży Granicznej fakt wsiadania podróżnych w różnych miejscach na terenie W. i wysiadanie w różnych miejscach na terenie Polski, a także wyjazdy podróżnych z Polski w różnych terminach, co wynikało ze złożonych przez pasażerów kontrolowanego autobusu pisemnych oświadczeń.

Właściciel firmy Handlowo-Usługowej A, M. D. nie godząc się ze stanowiskiem zawartym w decyzji organu I instancji, odwołał się do Komendanta Ś. Oddziału Straży Granicznej w R. W odwołaniu podniesione zostało, iż wymienione w zaskarżonej decyzji naruszenia przepisów o transporcie drogowym nie są zgodne ze stanem faktycznym. Powołując się na warunki jakie spełniać musi przewóz wahadłowy, o czym mowa jest w treści art.4 pkt 10 ustawy z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym, odwołujący stwierdził, iż spełnił powyższe warunki, gdyż według ustawodawcy w art.4 pkt 10 lit.b miejsce początkowe usługi oznacza nie tylko konkretne miejsce rozpoczęcia usługi ale także miejscowości położone od niego w promieniu 50 km, co również ma zastosowanie do miejsca zakończenia usługi. Dokonując wykładni pojęcia "grupa" użytych jako jeden z elementów definicji pojęcia przewozu wahadłowego, odwołujący stwierdził, iż jest to pewien zbiór pasażerów wyjeżdżających za pośrednictwem firmy przewozowej, która to firma ma ustalony harmonogram wyjazdów i przyjazdów. Pojęcie "grupa" użyte w ustawie o transporcie drogowym, według odwołującego nie oznacza natomiast obligatoryjnej tożsamości składu obu grup pasażerów - przyjeżdżających i wyjeżdżających. Pasażerowie ci bowiem zdaniem odwołującego mają prawo wyboru terminu wjazdu i powrotu, który to termin uzależniony jest wyłącznie od terminów wahadła określonych w posiadanym przez przewoźnika zezwoleniu. Jako nadinterpretację prawa uznał odwołujący stanowisko organu administracji, w zakresie uznania, iż wahadłowy przewóz powrotny dotyczyć musi całości grupy wyjeżdżającej. W powołaniu na treść posiadanego zezwolenia, odwołujący wskazał, iż do jego obowiązków przewoźnika realizującego wahadłowy przewóz osób należy przestrzeganie godzin i dni ściśle w harmonogramie określonych, nawet dla małej grupy podróżnych oczekujących na wykonanie usługi i to grupy, która nie jest imiennie oznaczona.