Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 lutego 2005 r., sygn. III SA/Wa 100/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia WSA Małgorzata Jarecka (spr.), Asesor WSA Ewa Radziszewska - Krupa, Protokolant Łukasz Duda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2005 r. sprawy ze skargi M. Sp. z o. o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2003 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz strony skarżącej kwotę 15.338 zł (piętnaście tysięcy trzysta trzydzieści osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] .12.2003r., wydaną po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Izby Skarbowej z dnia [...].04.2003r., Dyrektor Izby Skarbowej w W. uchylił decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia [...].10.2000 r., uchylił decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia [...].05.2000 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego W. [...] z dnia [...].12.1999 r. i odmówił Skarżącej zwrotu podatku od towarów i usług za listopad 1998 r., styczeń 1999 r., marzec 1999 r. oraz kwiecień 1999 r. , określił kwotę nienależnie otrzymanego zwrotu różnicy podatku od towarów i usług za listopad 1998 r. oraz ustalił zobowiązanie dodatkowe za poszczególne okresy rozliczeniowe.

Decyzją z dnia [...].12.1999 r. Urząd Skarbowy W. [...] odmówił Stronie zwrotu kwot różnicy podatku od towarów i usług za XI 1998r. oraz I, III i IV 1999r., określił kwotę nienależnie otrzymanego zwrotu podatku za XI 1998r. i związane z nim odsetki za zwłokę oraz ustalił dodatkowe zobowiązania podatkowe za w/w okresy rozliczeniowe. Urząd podjął przedmiotową decyzję w następstwie postępowania wyjaśniającego przeprowadzonego w związku ze złożeniem przez Stronę deklaracji podatkowych (VAT-7) za w/w miesiące, w których wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad podatkiem należnym "do zwrotu na rachunek bankowy" związaną z eksportem towarów. Jak ustalono, odbiorca towaru - zagraniczny kontrahent Strony - firma "T." nie figurowała w rejestrze podatkowym i nie była znana organom celnym Federacji Rosyjskiej. Urząd uznał zatem, że Strona nie wypełniła warunku, od którego ustawodawca uzależnił uznanie określonej czynności za eksport towarów na podstawie art. 4 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług i podatku akcyzowym z dnia 8 stycznia 1993 r. (Dz.U. Nr.11 poz. 50 ze zm.), zwaną dalej "ustawą o VAT". W uzasadnieniu nadmienił również, że obrót towarem będącym przedmiotem eksportu miał fikcyjny charakter, jednakże Urząd nie posiada wystarczających dowodów na potwierdzenie tego faktu.