Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 stycznia 2005 r., sygn. III SA/Wa 695/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Jagiełło, Sędziowie Sędzia WSA Jakub Pinkowski (spr.), Asesor WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant Ewa Rutkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 stycznia 2005 r. sprawy ze skarg G.U. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia ... marca 2004 r. Nr ..., ... w przedmiocie odmowy umorzenia i rozłożenia na raty zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżone decyzje, 2. stwierdza, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz skarżącego kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w W., po rozpatrzeniu odwołania G.U., zwanego dalej Skarżącym, decyzją z dnia ... marca 2004 roku o nr ... utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia ... grudnia 2004 roku w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty zapłaty zaległości w podatku dochodowym za 1998 rok, zaś decyzją z tej samej daty o nr ... utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia ... grudnia 2004 roku w przedmiocie odmowy umorzenia tej zaległości.

W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej podniósł, że Skarżący w dniu 17 kwietnia 2003 roku zwrócił się o umorzenie ciążących na nim zaległości podatkowych, które na dzień złożenia wniosku wynosiły wraz z odsetkami za zwłokę 9.126,40 złotych. Przedmiotowa zaległość jest wynikiem nieuiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za miesiące maj i czerwiec 1998 roku, kiedy to Skarżący prowadził działalność gospodarczą. Jak ustaliły organy podatkowe, Skarżący zakończył ją 26 września 2000 roku. W tym czasie, zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w W., Skarżący uzyskując dochody z prowadzonej działalności - za rok 1998 wykazał bowiem dochód w wysokości 21 326,67 złotych - nie przeznaczył ich jednak na zapłatę zobowiązań podatkowych. Obecnie, jak ustalił organ podatkowy I instancji, Skarżący nie pracuje, nie otrzymuje zasiłku, nie prowadzi działalności gospodarczej i tym samym nie osiąga żadnych dochodów. Skarżący nie posiada także żadnego majątku. Wraz z żoną i dwójką dzieci zamieszkuje na 27 m.kw. w domu babci małżonki, która jako emerytka wspomaga jego rodzinę. Skarżący i jego syn chorują na atopowe zapalenie skóry, jego małżonka zaś przeszła operację kręgosłupa i nie może pracować.