Wyrok WSA w Łodzi z dnia 27 stycznia 2005 r., sygn. II SA/Łd 580/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Sędziowie: Sędzia NSA Anna Stępień, Asesor Ewa Cisowska-Sakrajda (spr.), Protokolant referent-stażysta Izabela Wędrak, po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi W.J. na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz W.J. kwotę 100,00 zł (sto) tytułem zwrotu kosztów postępo- wania sądowego.

Uzasadnienie

Kierownik Urzędu Do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją nr [...] w dniu [...] utrzymał w mocy własną decyzję Nr [...] z dnia [...] uchylającą decyzję z dnia [...] Nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Nr [...] z dnia [...] oraz odmówił przyznania W.J. prawa do świadczenia pieniężnego.

W uzasadnieniu decyzji powołano się na przepis art. 2 pkt 2 lit a ustawy z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniach pieniężnych przysługujących osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, wywodząc, iż represją jest deportacja (wywiezienie) do pracy przymusowej na okres co najmniej 6 miesięcy z terytorium państwa polskiego, w jego granicach sprzed 1 września 1939r., na terytorium III Rzeszy i terenów przez nią okupowanych w okresie wojny w latach 1939 - 1945. Kierownik Urzędu Do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych zauważył nadto, iż skarżący urodził się w S. (Francja), w miejscu pracy matki już po fakcie jej deportacji do III Rzeszy, zaś urodzenie się i pobyt wraz z rodzicami na robotach przymusowych nie jest represją w rozumieniu powołanego przepisu. Powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 czerwca 2003r., P 24/02, uznający za niezgodny z Konstytucją przepis art. 4 ust. 5 powołanej ustawy, wedle którego wnioski o przyznanie świadczenia należało składać do dnia 31 grudnia 1999r. Z tego względu uchylił on decyzję z dnia [...] Nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Nr [...] z dnia [...] umarzającą postępowanie w sprawie przyznania świadczenia pieniężnego.