Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 31 stycznia 2005 r., sygn. I SA/Gl 83/04

 

W o j e w ó d z k i S ą d A d m i n i s t r a c y j n y w G l i w i c a c h w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia NSA Przemysław Dumana Sędziowie: NSA Marek Kołaczek - spr. WSA Krzysztof Winiarski Protokolant: Halina Modliszewska po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi G. i E. Ś. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz skarżących kwotę [...] ([...]) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, 3. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w K. uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 r. w wysokości [...] zł i orzekł nową wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 r. w kwocie [...] zł.

W decyzji organu pierwszej instancji nie uznano za koszty uzyskania przychodu przez skarżących małżonków Ś.:

1. wydatków związanych z zakupem usług marketingowych, doradczych na łączną kwotę [...] zł,

2. wydatków udokumentowanych fakturami "B" K. K., B. ul. [...] na łączną kwotę [...] zł,

3. wydatków o charakterze osobistym na łączną kwotę [...]zł,

4. przekazanych przez "A" darowizn w 1997 r. Na łączną kwotę [...]zł,

5. wydatków na modernizację oraz nabycie środków trwałych na łączną kwotę [...] zł.

Ponadto postanowieniem z dnia [...] roku do postępowania kontrolnego przeprowadzonego w firmie "A" włączono wyciąg z opinii biegłego Sądu Okręgowego w C.. Przedmiotem w/w opinii było wyliczenie - na podstawie materiałów zabezpieczonych w "A" - ewentualnych różnic pomiędzy danymi dotyczącymi ilości i jakości węgla zawartymi w dokumentacji handlowej dotyczącej sprzedaży tego towaru przez "A" poszczególnym podmiotom, a treścią innych ujawnionych w tym przedmiocie zapisów odnośnie tych transakcji w odniesieniu do poszczególnych odbiorców węgla w okresie lat 1996-2000. W opinii wyliczono różnice pomiędzy ilością opału faktycznie wywiezionego do odbiorców, a ilością wykazaną w dokumentach sprzedaży. Wykazano, iż "A" dokonał zafakturowania zbytu węgla oraz pobrał należność za jego sprzedaż pomimo, iż faktycznie nie został on w części dostarczony.