Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 13 stycznia 2005 r., sygn. II SA/Bd 928/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA: Wiesław Czerwiński (spr.) Sędzia WSA: Wojciech Jarzembski Sędzia WSA Małgorzata Włodarska Protokolant Magdalena Gadecka po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi S. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] 2004 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/Bd 928/04

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2002 r. nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych utrzymał w mocy decyzję własną nr [...] z dnia [...] 2001 r. o odmowie przyznania skarżącemu uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu tej decyzji wskazano m.in., że wniosek skarżącego był rozpatrywany na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego. Przepis ten stanowi, że za działalność kombatancką uznaje się pełnienie służby w polskich podziemnych formacjach i organizacjach, w tym działających w ramach tych organizacji oddziałach partyzanckich w okresie wojny 1939-1945 r. Podniesiono, że świadkowie wskazani przez skarżącego nie potwierdzili jego służby w organizacji ruchu oporu, lecz wyłącznie stwierdzili, że S. K. współpracował z Batalionami Chłopskimi. Współpraca ta miała polegać na wynoszeniu z magazyny niemieckiego środków wybuchowych dla oddziału partyzanckiego. Wnioskodawca nie potrafił określić, czy środki wybuchowe wynosił dla Batalionów Chłopskich czy dla Armii Krajowej. Świadkowie nie przedstawili dowodów potwierdzających ich własną działalność w Btalionach Chłopskich lub innej organizacji ruchu oporu. Nie uprawdopodobnili w inny sposób aby brali bezpośredni udział w opisanych wydarzeniach. Urząd odmówił tym oświadczeniom wiarygodności.