Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 grudnia 2004 r., sygn. III SA/Wa 292/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Asesor WSA Sylwester Golec (spr.), Sędzia WSA Jakub Pinkowski, Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi K. sp. z o. o. [...] na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] grudnia 2003 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

III SA/Wa 292/04

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z dnia [...] kwietnia 2003 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. określił Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością K. w W. kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiąc listopad 2000 r. oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w tym podatku. W uzasadnieniu decyzji organ kontroli skarbowej stwierdził, że w deklaracji na podatek od towarów i usług za miesiąc listopad 2000 r. spółka wykazała sprzedaż wzorca ramy żeliwnej [...] służącego do budowy nowych fortepianów udokumentowaną fakturą VAT nr [...] z dnia [...] listopada 2000 r. Sprzedaż ta została wykazana ze stawką podatku 0%, gdyż spółka uznała ją za sprzedaż eksportową ze względu na nabywcę tej ramy, którym był podmiot mający siedzibę w N. W toku kontroli skarbowej ustalono, że wzorzec ramy fortepianu, którego sprzedaż dokumentowała faktura VAT nr [...] z dnia [...] listopada 2000 r. nie został wyeksportowany i znajduje się w spółce jako depozyt. Spółka otrzymała całość zapłaty za wykonanie ramy [...] w formie przedpłat w miesiącu październiku 2000 r. Przedstawiciel spółki w trakcie postępowania twierdził, że faktura VAT nr [...] z dnia [...] listopada 2000 r. nie dokumentuje sprzedaży ramy fortepianu, gdyż jej wykonanie nie zostało zakończone oraz, że faktura ta dotyczy eksportu usług. Organ kontroli skarbowej nie dał wiary tym wyjaśnieniom, gdyż w toku kontroli skarbowej ustalono również, że w związku wykonaniem przedmiotowej ramy fortepianowej spółka wystawiła [...] grudnia 1999 r. fakturę VAT nr [...], w której jako przedmiot sprzedaży wykazano "koszty przygotowania wdrożenia do produkcji nowego modelu fortepianu [...]". Organ uznał, że faktura z dnia [...] listopada 2000 r. stanowiła ostateczne rozliczenie związane z zakończeniem wykonywania wzorca ramy fortepianu [...] i w rzeczywistości dokumentowała sprzedaż tego wzorca. Opierając się na tych ustaleniach organ kontroli skarbowej stwierdził, że spółka bezpodstawnie zastosowała do przedmiotowej sprzedaży stawkę podatku od towarów i usług 0%. Zdaniem organu spółka nie mogła uznać tej sprzedaży za sprzedaż eksportową z otrzymaniem zaliczki, o której mowa w art. 6 ust. 8a w związku z ust. 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) w dalszej części uzasadnienia powoływana jako ustawa o VAT, gdyż nie zostały spełnione warunki wymienione w przepisie art. 6 ust. 8a ustawy o VAT tj. wywóz towaru nie nastąpił w ciągu sześciu miesięcy od dnia otrzymania zaliczki a eksporter nie przedstawił w urzędzie skarbowym zabezpieczenia majątkowego kwoty zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 21 ust. 2 ustawy o VAT. Przedmiotowa rama stanowiła towar w rozumieniu art. 4 pkt 1 ustawy o VAT, którego sprzedaż podlegała opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust 2 tej ustawy. Zdaniem organu kontroli skarbowej spółka nie miała prawa stosować do przedmiotowej sprzedaży stawki podatku 0%, gdyż nie spełniła warunku, o którym mowa w art. 18 ust. 4 ustawy o VAT tj. nie dysponowała potwierdzeniem wywozu towaru poza państwową granicę Rzeczpospolitej Polskiej a w jej przypadku nie wystąpiły sytuacje wymienione w art. 18 ust. 5 i 6 tej ustawy. Mając powyższe na uwadze organ kontroli skarbowej w decyzji do sprzedaży wzorca ramy fortepianu m-165 zastosował stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 22%.