Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 grudnia 2004 r., sygn. III SA/Wa 503/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędziowie sędzia WSA Bożena Dziełak, sędzia WSA Hanna Kamińska ( spr. ), Protokolant Teresa Iwaćkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi P. Spółki z o. o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2004 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2003 r. Nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W., na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 1 a, art. 31 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572 ze zm.), art. 21 § 1 pkt 1 i § 3 oraz art. 23 § 1 pkt 2 i § 4, art. 23a § 1, art. 53 a i art. 208 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), art. 7 ust. 1 i 2, art. 15 ust. 1 i 6, art. 19 ust. 1 pkt 1 oraz 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) określił ,, P. Sp. z o. o. w S. zobowiązanie podatkowe za 2000 r., wysokość zaliczek na podatek dochodowy za miesiące styczeń - grudzień 2000 r. oraz odsetki za zwłokę z tytułu niezapłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych za 2000 r.

W odwołaniu pełnomocnik strony zarzucił decyzji organu pierwszej instancji naruszenie art. 5 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy o rachunkowości, poprzez wzruszenie zapisów, których nie można zmienić, co w konsekwencji doprowadziło do nieprawidłowego ustalenia podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem pełnomocnika zgodnie z art. 193 Ordynacji podatkowej oraz art. 5 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 1-5 ustawy o rachunkowości księgi podatkowe (rachunkowe) korzystają z domniemania prawdziwości, które może być obalone jedynie przez wykazanie, iż są one prowadzone w sposób nierzetelny lub wadliwy. Od 1993 r. do chwili wydania zaskarżonej decyzji zapisy dokonywane przez spółkę w zakresie amortyzacji nie były kwestionowane, pomimo poddania jej kontroli w 1994 r. przez inspektora kontroli skarbowej.