Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. V SA 5367/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Jolanta Bożek, Sędziowie WSA - Beata Krajewska (spr.), - Małgorzata Rysz, Protokolant - Barbara Gałecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi "D." K. C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] listopada 2003 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz K. C. kwotę 1.400 zł (jeden tysiąc czterysta) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

Decyzjami z dnia [...] i [...] sierpnia 1999 r., z dnia [...], [...], [...] i [...] września 1999 r. oraz z dnia [...] i [...] października 1999 r. Dyrektor Urzędu Celnego w W. wymierzył Agencji Celnej "D." w W. opłaty manipulacyjne dodatkowe za czynności podejmowane poza siedzibą Urzędu Celnego, w kwotach wymienionych w tych decyzjach - łącznie [...] zł.

W dniu [...] grudnia 2002 r./data pism [...] grudnia 2002 r./ K. C. - "Agencja "D.", złożył do Naczelnika Urzędu Celnego [...] w W. wnioski, w trybie art. 2651 § 1 Kodeksu Celnego, o uchylenie decyzji Urzędu Celnego w W. wymierzających opłaty dodatkowe manipulacyjne oraz o zwrot nienależnie pobranych opłat w sprawach będących przedmiotem rozpoznania w niniejszym postępowaniu.

W uzasadnieniu powyższych wniosków Strona wskazała na naruszenie przez organ celny :

• art. 123 § 1, 192 oraz 200 § 1 Ordynacji Podatkowej poprzez uniemożliwienie jej, przed wydaniem tych decyzji, wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego a przez to wydanie decyzji w oparciu o nieudowodniony stan faktyczny,

• art. 165 § 2 Ordynacji Podatkowej poprzez niewydanie postanowienia o wszczęciu postępowania z urzędu,

• art. 275 § 4 pkt 5 Kodeksu celnego poprzez jego błędną interpretację.

Powołując wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 sierpnia 2000 r. oraz Sądu Najwyższego z 18 stycznia 2002 r., które zapadły w analogicznej sprawie, Skarżący wskazał, iż siedzibą Urzędu Celnego w W. jest W., nie zaś adres tego urzędu. Oznacza to, iż dodatkowe opłaty manipulacyjne za czynności służbowe w miejscu uznanym powinny być wymierzane jedynie za czynności wykonywane poza granicami administracyjnymi W.. W związku z tym, iż miejsce uznane "D." znajduje się w obrębie granic administracyjnych W., art. 275 § 4 pkt 5 Kodeksu celnego w przedmiotowej sprawie nie może stanowić podstawy prawnej wymiaru opłaty manipulacyjnej dodatkowej. Ponadto, w ocenie skarżącej, użyte w art. 275 § 4 pkt 5 pojęcie "czynności służbowe" nie jest tożsame ze zdefiniowanym w art. 3 § 1 pkt 5 Kodeksu celnego pojęciem "kontroli celnej" i obejmuje inne nie wymienione w definicji "kontroli celnej" działania administracji celnej, nie wynikające z potrzeb kontrolnych. Zdaniem K. C. w sprawie nie zostało wydane postanowienie o wszczęciu postępowania, gdyż jako taki nie może być traktowany wniosek kierowany do urzędu celnego, który ograniczał się jedynie do prośby o oddelegowanie funkcjonariuszy celnych. Konsekwencją braku wszczęcia i prowadzenia postępowania przed wydaniem decyzji stał się brak możliwości wypowiedzenia się w sprawie i na temat zgromadzonych materiałów i dowodów.