Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 grudnia 2004 r., sygn. IV SA/Wa 553/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Rzążewska Asesor WSA Jakub Linkowski Asesor WSA Wanda Zielińska - Baran (spr.) Protokolant Andrzej Malinowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2004 r. sprawy ze skarg B. K., J. S. na decyzję Ministra Gospodarki i Pracy z dnia [...] czerwca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie przejęcia przedsiębiorstwa na własność Państwa 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] stycznia 2004 r.; 2. zasądza od Ministra gospodarki i Pracy na rzecz skarżących B. K. i J. S. po 300 zł (trzysta) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 19 marca 2001 r. (sygn. IV SA 417/99) uchylił decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] lutego 1999 r. ( [...]) utrzymującą na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa własną decyzję z dnia [...] października 1998 r. ( [...]) w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia Ministra Przemysłu Lekkiego z dnia [...] maja 1950 r. w sprawie ustalenia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem p.n. P. w O. przy ul. [...] oraz w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Przemysłu Lekkiego z dnia [...] lipca 1950 r. w sprawie przejęcia na własność Państwa ww. przedsiębiorstwa. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że organ naczelny nie wykazał, iż przejęte przedsiębiorstwo spełniało kryteria do nacjonalizacji, określone w art. 3 ust. A pkt 16 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. Nr 3, poz. 17 ze zm.) oraz w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 października 1946 r. w przedmiocie określenia wielkich i średnich przedsiębiorstw przemysłu włókienniczego (Dz. U. Nr 62, poz. 343). Ustalenia organu powinny sprowadzać się do wyjaśnienia, ile zespołów zgrzebnych posiadało przedmiotowe przedsiębiorstwo w dacie 5 lutego 1946 r. tj. w dniu wejścia w życie ustawy nacjonalizacyjnej. W tym celu należało dopuścić dowód z opinii biegłego, zwłaszcza, że organ nie uznał za wiarygodną prywatnej opinii biegłego J. S., sporządzoną na zlecenie skarżących - J. S. i B. K. Poza tym nie ustalono daty wszczęcia postępowania o przejęciu przedmiotowej przędzalni, a tym samym, czy został