Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 grudnia 2004 r., sygn. IV SA 2342/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, , Sędzia WSA Wojciech Mazur (spr.), Asesor WSA Bogusław Cieśla, Protokolant Anna Sokołowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi Z. i R. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2003 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki budynku gospodarczego. skargę oddala.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2000 r. nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane / Dz.U. nr 89, poz. 414 ze zm. / nakazał Z. i R. K. dokonać rozbiórki samowolnie wybudowanego obiektu na działce ewidencyjnej nr [...] położonej w [...] gm. [...]. W uzasadnieniu decyzji podano, że podczas wizji lokalnej ustalono, iż na działce ew. nr [...] wzniesiono budynek gospodarczy o wymiarach 5.55m x 7.05m w stanie surowym otwartym z pustaków żelbetowych o grubości 24 cm a dach o konstrukcji drewnianej pokryty został płytami falistymi "onduline". Budynek został wybudowany jako uzupełniający zabudowę zagrodową w ramach istniejącej działki siedliskowej o pow. 39 m2 oraz rozpiętości konstrukcyjnej wynoszącej 5.07m. Z uwagi na wymiary budynku nie było podstaw do przyjęcia zgłoszenia jego budowy w trybie art. 29 ust. 1 pkt 1a Prawa budowlanego, gdyż powołany przepis pozwala na wykorzystanie formy zgłoszenia, gdy powierzchnia budynku gospodarczego nie przekracza 35 m2, zaś rozpiętość konstrukcyjna jest nie większa niż 4.80m. Dlatego też przedmiotowa inwestycja wymagała uzyskania pozwolenia na budowę a ponieważ inwestorzy nie ubiegali się o wydanie takiej decyzji inwestycja stanowi samowolę budowlaną.