Wyrok WSA w Łodzi z dnia 14 grudnia 2004 r., sygn. I SA/Łd 560/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA T. Porczyńska, Sędziowie NSA A. Wrzesińska-Nowacka (spr.), B. Klimowicz, Protokolant : K. Brykalska-Stępień, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2004 roku sprawy ze skargi S. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2002 r. oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Łd 560/04

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] określającą S. B. , prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą A w T. kwotę zwrotu różnicy podatku od towarów i usług za luty 2002r. w kwocie 148 338. Organy podatkowe ustaliły, iż w miesiącu tym podatnik obniżył podatek należny o naliczony w fakturze wystawionej przez B z siedzibą w S. o numerze NIP 599-000-66-70 oraz w fakturach wystawionych przez firmę C- E. C., prowadzącą działalność w K.

Odnośnie pierwszego z wystawców faktur organy podatkowe ustaliły, iż wskazany w fakturze NIP jest niepoprawny, zaś taki podmiot nie figuruje w bazie właściwego dla tego podatnika Urzędu Skarbowego. Urząd Kontroli Skarbowej w Z. przeprowadził natomiast kontrolę w przedmiocie o tej samej nazwie i adresie, ale o innym numerze NIP. W jej wyniku stwierdzono, iż w dokumentach tego podatnika nie ma faktur wystawionych dla S. B. w lutym 2002r. W dokumentacji tej firmy była tylko jedna faktura dotycząca sprzedaży złomu S. B., wystawiona 28 marca 2002 r. i zaewidencjonowana w rejestrze sprzedaży za marzec. Na podstawie powyższych ustaleń organy obu instancji uznały, iż faktura wystawiona przez B nie uprawniała S. B. do obniżenia podatku należnego, bowiem była wystawiona przez podmiot nieistniejący. Podstawę takiego rozstrzygnięcia stanowił § 50 ust. 4 pkt. 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym Dz. U. Nr 1109, poz. 1245 z późń.zm.). W odniesieniu do drugiego wystawcy zakwestionowanych faktur ustalono, że E. C. prowadził pierwotnie działalność pod inną nazwą. Zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług dokonał 18 stycznia 1999 r. Z dniem 31 października 2001 r. zlikwidował działalność gospodarczą, składając w Urzędzie Miasta K. wniosek o wykreślenie go z ewidencji działalności gospodarczej. W tej samej dacie złożył we właściwym dla niego Urzędzie Skarbowym zgłoszenie zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Faktycznie działalność gospodarczą wznowił pod koniec grudnia 2001 r., jednakże nie dopełnił przed dniem dokonania pierwszej czynności obowiązku rejestracyjnego, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 z późń.zm.). Zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług dokonał dopiero 25 listopada 2002 r. w Urzędzie Skarbowym w K. W lutym 2002 r. wystawił dla podatnika S. B. 8 faktur dokumentujących zakup złomu. W tym okresie nie był jednakże, zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 36 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym uprawniony do ich wystawiania. Wystawienie faktur VAT przez podmiot nie uprawniony do ich wystawienia pozbawia nabywcę towarów i usług prawa do odliczenia podatku naliczonego w tych fakturach, zgodnie z § 50 ust. 4 pkt. 1 lit. a powołanego rozporządzenia Ministra Finansów. Organ kontroli Skarbowej był zatem na podstawie art. 10 ust. 2 podatku od towarów i usług uprawniony do wydania decyzji, określającej S.B. wysokość kwoty zwrotu podatku naliczonego. Organ odwoławczy nie uwzględnił przy tym zgłoszonego w odwołaniu wniosku skarżącego o wystąpienie do urzędu skarbowego właściwego dla E. C. o podanie informacji o dacie wykreślenia sprzedawcy z rejestru podatników. Wykreślenie podatnika nie może bowiem nastąpić z inną datą niż wskazana przez podatnika w zgłoszeniu VAT-Z. Urząd dokonuje wykreślenia podatnika albo w dacie złożenia zgłoszenia albo ze skutkiem na dzień wskazany przez podatnika jako dzień zaprzestania działalności. To podatnik decyduje bowiem o zaprzestaniu działalności. Zbędne zatem było przeprowadzenie dowodu w tym zakresie.