Wyrok WSA w Lublinie z dnia 2 grudnia 2004 r., sygn. III SA/Lu 621/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Sadurski, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja (spr), Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Protokolant asystent sędziego Jowita Dudek, po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi E. L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] września 2003 r. Nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze Służby Celnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją dnia [...], nr [...], Dyrektor Izby Celnej, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. nr 72, poz. 802 ze zm.), po ponownym rozpatrzeniu sprawy dotyczącej decyzji Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] sierpnia 2003 r., nr [...], w sprawie zwolnienia ze służby E. L., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu tej decyzji Dyrektor Izby Celnej wskazał, że skarżący został zwolniony ze służby na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 8b ustawy o Służbie Celnej, w związku z tym, że Sąd Rejonowy, postanowieniem z dnia [...] maja 2003r., zastosował w stosunku do skarżącego środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania. Organ administracji podniósł, że przepis art. 25 ust. 1 pkt 8b ustawy o Służbie Celnej, na podstawie którego wydano zaskarżoną decyzję, został wprowadzony w życie w okresie, gdy tymczasowe aresztowanie trwało, a jego zastosowanie nie zależało od uznania organu, ponieważ miał on charakter obligatoryjny.