Wyrok WSA w Lublinie z dnia 15 grudnia 2004 r., sygn. II SA/Lu 682/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Kierek, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędzia WSA Ewa Ibrom ( spr.), Protokolant asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2004r. sprawy ze skargi Firmy "A" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia opłaty za korzystanie ze środowiska oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/Lu 682/04

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2004 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Marszałka Województw z dnia [...] maja 2004 r., odmawiającą Spółce Jawnej "[...]" - K.D., J.K. umorzenia opłat za korzystanie ze środowiska za rok 2002.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium ustaliło, że Spółka Jawna "[...]" od 1991 r. eksploatuje Centralną Ciepłownię , wytwarzając i dostarczając ciepło do obiektów wojskowych, placówek oświatowych, szpitala i spółdzielni mieszkaniowych w D. Właścicielem Ciepłowni jest Skarb Państwa. Od 2001 r. Spółka eksploatuje Ciepłownię na zasadzie umowy użyczenia. W ramach umowy zawartej z zarządcą mienia Skarbu Państwa Spółka zobowiązała się do dokonania na swój koszt modernizacji źródła ciepła i dostosowania obiektu do zmieniających się wymogów ochrony środowiska naturalnego. W wykonaniu tego zobowiązania Spółka dokonała wymiany kotła WR-25 na kocioł Wrp-12, dzięki czemu obniżyła się emisja zanieczyszczeń. Modernizacja ta pozwoli także na mniejsze zużycie węgla i obniżenie opłat za korzystanie ze środowiska. Analizując sytuację finansową Spółki organ pierwszej instancji ustalił, że w 2003 r. Spółka nie poniosła straty ze sprzedaży, ani straty w działalności operacyjnej, wzrosły zapasy Spółki, a zmniejszyły się należności krótkoterminowe. Organ odwoławczy uznał, że organ pierwszej instancji nie przekroczył granic uznania administracyjnego, odmawiając Spółce umorzenia należnych opłat za korzystanie ze środowiska, uwzględnił bowiem wszystkie okoliczności faktyczne i ocenił dowody zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów. Organ odwoławczy podzielił stanowisko organu pierwszej instancji, że dokonane ustalenia faktyczne nie dają podstaw do uznania, że ważny interes podatnika lub interes publiczny uzasadniają umorzenie opłat za korzystanie ze środowiska. Organ drugiej instancji podniósł również, że przesłanką podjęcia decyzji w sprawie umorzenia należności jest sytuacja zobowiązanego istniejąca w chwili podejmowania decyzji o umorzeniu, a nie zdarzenia z wcześniejszego okresu prowadzenia działalności gospodarczej.