Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 15 grudnia 2004 r., sygn. I SA/Gl 1376/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Ewa Madej (sprawozdawca), Sędziowie NSA Przemysław Dumana, Małgorzata Wolf-Mendecka, Protokolant Halina Modliszewska, po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi C. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną decyzję 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz skarżącego kwotę [...] zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (słownie: [...] złote [...]/100) 3) orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana w całości do czasu uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r. nr [...] Izba Skarbowa w K. utrzymała w mocy decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...] r. nr [...], którą odmówiono C. O. stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu pobranej przez płatnika tj. "A" Spółkę Akcyjną [...] z siedzibą w K. zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłaconego odszkodowania z tytułu niewyemitowania akcji.

Podatkowy organ odwoławczy stwierdził, że w wyniku zawartej w dniu [...] 1998 r. umowy pomiędzy podatnikiem a "A" Spółką Akcyjną [...] w K. C. O., mocą której powierzono mu funkcję wiceprezesa zarządu i jego członka oraz przyznano prawo do zakupu akcji tej spółki bądź świadczenie alternatywne w przypadku niepodjęcia przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki uchwały o podwyższeniu kapitału. W związku z tym Spółka przelała na konto podatnika kwotę [...] zł, od której pobrała i odprowadziła zaliczkę na poczet podatku dochodowego w wysokości 40%.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy stwierdził, że podziela stanowisko organu I instancji odnośnie braku podstaw do zwolnienia skarżącego z podatku dochodowego od osób fizycznych. Rozpatrując odwołanie skarżącego Izba Skarbowa stwierdziła, że, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2001r., wolne od podatku dochodowego są odszkodowania otrzymane na podstawie przepisów prawa administracyjnego, prawa cywilnego i na podstawie innych ustaw, ze wskazanymi w tym przepisie wyjątkami, które dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy pozostają bez znaczenia. Prawo do otrzymania takiego odszkodowania musiało zatem wynikać wprost z przepisów rangi ustawowej i to ustawa miała stanowić podstawę wypłaty. Nie sposób zatem przyjąć, aby w drodze umowy strony mogły dopuścić możliwość wypłaty odszkodowania, które jednocześnie byłoby zwolnione od podatku dochodowego w oparciu o powołany wyżej przepis. Strony umowy, na podstawie której odszkodowanie zostało wypłacone, nie powiązały także w żaden sposób wypłaty odszkodowania z przepisem rangi ustawowej. Ponadto zaakcentowano, że polecenie poboru zaliczki w wysokości 40% wydali Spółce członkowie zarządu, w tym sam podatnik, a zatem nie został naruszony art. 41a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W pozostałym zakresie, w ocenie Izby Skarbowej, nie naruszono przepisów proceduralnych.