Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 grudnia 2004 r., sygn. I SA/Gd 2835/02

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska Sędziowie NSA Elżbieta Rischka /spr./ Alicja Stępień Protokolant Elżbieta Cymanowska po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w G. na decyzję Izby Skarbowej z dnia 22 listopada 2002r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc wrzesień 1996r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 12,20 (słownie: dwanaście 20/100) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania; 3. zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

I SA/Gd 2835/02

U z a s a d n i e n i e

Urząd Skarbowy przeprowadził w miesiącach lutym i marcu 1997r. w Spółce z o.o. "A" z siedzibą w G. kontrolę w zakresie prawidłowości rozliczeń podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1994, 1995 i 1996 roku.

W 1996 roku Spółka prowadziła działalność w [...], przy ul. [...]

i wykonywała zarówno czynności opodatkowane (produkcję filmu reklamowego

i promocyjnego) jak i czynności zwolnione od podatku (produkcję filmu telewizyjnego i kinowego).

W wyniku kontroli ustalono, że we wrześniu 1996r. Spółka wykazała w deklaracji VAT-7, jako związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną zakupy środków trwałych o wartości netto [...] zł i podatek VAT [...] zł.

Urząd Skarbowy kontrolujący działalność podatnika stwierdził na podstawie przedstawionej mu dokumentacji, że dokumentacja ta i złożone wyjaśnienia nie stanowią potwierdzenia, iż zakup środków trwałych dotyczy wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Zdaniem organu zakupy inwestycyjne w miesiącu lutym 1996r. należało zakwalifikować jako służące działalności opodatkowanej i zwolnionej.

Decyzją z dnia 16 sierpnia 1999r. Urząd Skarbowy wydał decyzję, w której dokonał rozliczenia podatku od towarów usług za miesiąc wrzesień 1996r.

W uzasadnieniu organ pierwszoinstancyjny podkreślił, że podatnik, jako dokonujący jednocześnie sprzedaży towarów podlegających opodatkowaniu i zwolnionych od podatku, obowiązany był do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną, co wynika z art.20 ust.1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz.50 ze zm.), zwaną dalej ustawą o VAT. Z uwagi na treść przepisu art. 20 ust. 2 tej samej ustawy stanowiący, iż podatnik może zmniejszyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego związaną ze sprzedażą opodatkowaną, zgodnie z art.20 ust.3 ustawy o VAT, jeśli nie jest możliwe wyodrębnienie kwot, o których mowa wyżej, podatnik może zmniejszyć podatek należny o taką część podatku naliczonego, która odpowiada procentowemu udziałowi sprzedaży towarów opodatkowanych w wartości sprzedaży ogółem.