Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 listopada 2004 r., sygn. IV SA/Wa 383/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka Sędzia NSA Joanna Kabat Rembelska (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Miron Protokolant Dominik Niewirowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 listopada 2004 r. sprawy ze skargi Z. E. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] marca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia, że nieruchomość ziemska podlega działaniu art. 2 ust. 1 lit. e dekretu z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej I. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz Z. E. kwotę 795 zł (siedemset dziewięćdziesiąt pięć), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z dnia [...] marca 2004 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2003 r., stwierdzając, że nieruchomość ziemska O., położona w gminie L., stanowiąca uprzednio własność F. E., o łącznej powierzchni 348,9835 ha, wpisana w księgach gruntowych O.: tom I karta 130, tom V karta 80, podpadała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13).

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy podał, że przedmiotowa nieruchomość ziemska przeszła na własność Państwa z mocy samego prawa na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej. Zgodnie z powołanym przepisem, na cele reformy rolnej przeznaczone były nieruchomości ziemskie stanowiące własność lub współwłasność osób fizycznych lub prawnych, jeżeli ich rozmiar łączny przekraczał bądź 100 ha powierzchni ogólnej, bądź 50 ha użytków rolnych, a na terenie województw poznańskiego, pomorskiego i śląskiego, jeśli ich rozmiar łączny przekraczał 100 ha powierzchni ogólnej, niezależnie od wielkości użytków rolnych tej powierzchni. O tym, czy dana nieruchomość podlegała przejęciu decydował stan faktyczny i prawny istniejący w dacie wejścia w życie dekretu to znaczy w dniu 13 września 1944 r. Podstawę do ujawnienia prawa własności Skarbu Państwa w księgach wieczystych nieruchomości O. stanowiło zaświadczenie Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego [...] w [...] z dnia [...] lutego 1946 r. Powołując się na : informację Sądu Rejonowego w S. z dnia [...] czerwca 2002 r., zaświadczenia Pełnomocnika Tymczasowego do spraw Reformy Rolnej na powiat S. z dnia [...] czerwca 1945 r., zaświadczenie Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego [...] w [...] z dnia [...] lutego 1946 r. i zaświadczenia Sądu Grodzkiego z dnia [...] czerwca 1945 r., Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi stwierdził, iż w odniesieniu do nieruchomości ziemskiej O. norma obszarowa, określona w dekrecie o przeprowadzeniu reformy rolnej, została zachowana. W dniu wejścia w życie dekretu nieruchomość ta stanowiła jedną zorganizowaną całość gospodarczą. W jej skład wchodziły: sady i ogrody o powierzchni 179,2509 ha, łąki o powierzchni 45,6008 ha, pastwiska o powierzchni 8,1869 ha, lasy o powierzchni 40,8296 ha, jezioro o powierzchni 66,5284 ha. Organ odwoławczy wyjaśnił, że z powodu stacjonowania w 1945 r. w majątku O. wojsk rosyjskich, nie sporządzono opisu zabudowań usytuowanych na przedmiotowej nieruchomości. Na podstawie map i zapisów katastralnych wynika, że w obrębie podwórza, oznaczonego jako parcela nr [...], znajdowały się następujące zabudowania gospodarcze: stodoła, owczarnia, obora, stajnia, magazyn, chlewnia, kurnik, stróżówka, domek ogrodnika z magazynem, dom mieszkalny, kuźnia i wozownia. Zabudowania te stanowiły z pozostałymi gruntami zorganizowaną całość i nie było możliwości wykorzystywania ich dla celów innych, niż rolne.