Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 listopada 2004 r., sygn. I SA 337/03

Art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych /t.j. Dz.U. 2002 nr 42 poz. 368 ze zm./ nie może stanowić podstawy do orzekania w przedmiocie prawa do równoważnika za brak kwatery. Przepis ten określa bowiem tylko sposób realizacji prawa do kwatery w sytuacji, gdy żołnierzowi bądź jego małżonkowi przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 listopada 2004 r. sprawy ze skargi Andrzeja K. na decyzję Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. z dnia 6 stycznia 2003 r. w przedmiocie równoważnika za brak kwatery stałej - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 24 października 2002 r.; (...).

Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. decyzją z dnia 6 stycznia 2003. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. z dnia 24 października 2002 r. w sprawie wstrzymaniu wypłaty Andrzejowi K. równoważnika pieniężnego za brak osobnej kwatery stałej.

W uzasadnieniu decyzji organ przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:

Powołaną wyżej decyzją z dnia 24 października 2002 r. Dyrektor Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. orzekł o wstrzymaniu wypłaty Andrzejowi K. od dnia 1 czerwca 1997 r. do 30 września 1999 r. równoważnika pieniężnego za brak osobnej kwatery stałej, z uwagi na fakt posiadania przez żonę skarżącego od 1997 roku mieszkania w L.