Wyrok WSA w Łodzi z dnia 25 listopada 2004 r., sygn. I SA/Łd 622/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA A. Wrzesińska-Nowacka, Sędziowie NSA J. Antosik, A. Cudak (spr.), Protokolant A. Łuczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2004 roku sprawy ze skargi S. i A małż. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. 1 uchyla zaskarżoną decyzję; 2 stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3 zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł na rzecz skarżących kwotę 1.000 ( jeden tysiąc) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. określił A i S. małżonkom G. zobowiązanie podatkowe powstałe w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2001 w kwocie 768.392,20 zł.

W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego w siedzibie przedsiębiorstwa A, której właścicielem jest podatnik - A. G., stwierdzono zawyżenie kosztów uzyskania przychodów na kwotę 1.326.639,79 zł. Zawyżenie to powstało między innymi poprzez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków udokumentowanych szeregiem faktur, wystawionych przez spółkę B., a dotyczących kosztów sprzedaży promocyjnej uznanych za koszt reklamy limitowanej stanowiącej 0,25 % przychodu. W toku podjętych czynności kontrolnych ustalono również, iż w roku 2001 do kosztów uzyskania przychodu zaliczono wydatki wynikające z fikcyjnych faktur zakupu usług od nieistniejących w obrocie prawnym firm: B S.A. i C spółki z o.o. z siedzibą w W.

W odwołaniu od powyższej decyzji, podatnicy podnosząc zarzut naruszenia art. 22 ust. 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 23 z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) oraz art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji.