Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 listopada 2004 r., sygn. II SA/Lu 205/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie Asesor WSA Jerzy Drwal ( spr.), Asesor WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2004r. sprawy ze skargi Firmy "A" na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...]., Nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę.

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...]stycznia 2004 r. Nr [...], wydaną na podstawie art. 49b i art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane oraz art. 104 kpa, nakazał Przedsiębiorstwu Handlowo-Produkcyjno-Usługowemu "[...]" spółka jawna T.P. rozbiórkę samowolnie wybudowanego ogrodzenia metalowego na działce Nr 4630 położonej w R., przy ul. W.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał na fakt, samowolnej - bez wymaganego zgłoszenia - budowy w roku 1998 - ogrodzenia od strony ul. W. w odległości 6,7 m od krawędzi jezdni przez Przedsiębiorstwo Handlowo-Produkcyjno-Usługowe [...]" spółka jawna T.P. Fakt samowolnej budowy ogrodzenia został ustalony na podstawie pisma Wydziału Architektury i Budownictwa Starostwa Powiatowego z dnia [...] stycznia 2004 r. Nr [...], oświadczenia T.P. oraz przeprowadzonej w dniu 16 grudnia 2003 r. kontroli na działce Nr 4630.

Usytuowanie ogrodzenia, składającego się z metalowych słupków i przęseł było sprzeczne z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta R.

Powołując się na pismo Urzędu Miejskiego z dnia 6 stycznia 2004 r. Nr B.7324-4/1/04, organ stwierdził, iż linie rozgraniczające dla ul. W. (będącej drogą krajową) wynoszą obecnie 30 m, co wyklucza możliwość legalizacji ogrodzenia usytuowanego w niewielkiej odległości (6,7 m) od krawędzi jezdni.