Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 padziernika 2004 r., sygn. I SA/Wr 3522/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Asesor WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant Michał Kazek, po rozpoznaniu w dniu 12 października 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji u c h y l a zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...]Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy własną decyzję z dnia [...]Nr [...]odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta W. z dnia [...] ustalającej podatek od nieruchomości za 2001r. W uzasadnieniu tej decyzji Kolegium wyjaśniło, iż wbrew oczekiwaniom skarżącego, nie wystąpiła w sprawie przesłanka rażącego naruszenia prawa, o której mowa w art. 247 § 1 pkt 3 ordynacji podatkowej. Według Kolegium z uwagi na nieprecyzyjną i budzącą wątpliwości interpretacyjną treść art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. nr 9 poz. 31 ze zm.) organ podatkowy, ustalając podatek od nieruchomości wynajmowanej przez skarżącego nie dopuścił się rażącego naruszenia prawa. Takie stanowisko - jak podkreśliło Samorządowe Kolegium Odwoławcze - znajdowało oparcie w przywołanym w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego. Jeśli zaś chodzi o uchwałę NSA z dnia 25 czerwca 2001r. (FPK 4/00) to wedle organu wpłynie ona na zmianę orzecznictwa w przyszłości, lecz nie mogła skutkować stwierdzeniem nieważności decyzji "mieszczącej się w ówczesnej interpretacji przepisu art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz dominującej linii orzecznictwa".