Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 26 padziernika 2004 r., sygn. II SA/Ol 397/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Bogusław Jażdżyk po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 października 2004 r., sprawy ze skargi K. I. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie uchylenia decyzji o odmowie przyznania uprawnień kombatanckich - oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją Nr "[...]" z dnia 27 stycznia 2004r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art. 154 § l w związku z art. 235 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. Nr 98, póz. 1071 ze zm., dalej: kpa) oraz art. 21 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jednolity: Dz. U. z 2002r. Nr 42, póz. 371 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku K. I. odmówił uchylenia decyzji własnej z 29 sierpnia 1994r. Nr "[...]". W uzasadnieniu wskazano, iż 9 października 2003r. K. I. złożył pismo, które zostało potraktowane jako wniosek o przyznanie uprawnień kombatanckich w sprawie zakończonej decyzją ostateczną z 29 sierpnia 1994r. Strona w złożonym piśmie nie powołała się na ustawowe podstawy wznowienia postępowania, ani też na podstawy stwierdzenia nieważności decyzji. Dlatego też organ stosownie do treści art. 235 § l kpa zakwalifikował wniosek jako prośbę o uchylenie decyzji ostatecznej z mocy art. 154 § l kpa. W myśl tego artykułu decyzja ostateczna na mocy, której żadna ze stron nie nabyła prawa może być w każdym czasie uchylona lub zmieniona przez organ administracji państwowej, który ją wydał lub przez organ wyższego stopnia, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. Zdaniem organu w sprawie została spełniona tylko pierwsza przesłanka tego artykułu, tzn. decyzja o uchylenie, której wnosi strona jest ostateczna. Natomiast strona nie wykazała, by za zmianą decyzji przemawiał interes społeczny lub słuszny interes strony. Kierownik Urzędu stwierdził, iż nie kwestionuje faktu, że strona brała udział w walkach obronnych we wrześniu 1939r. służąc na ORP ""[...]"". Jednak w sprawie nie jest możliwe przyznanie uprawnień kombatanckich ze względu na przymusowe pełnienie służby w armii niemieckiej. W aktach sprawy brak jest natomiast dowodów na to, że K. I. po odbyciu służby w armii niemieckiej brał udział w walkach o niepodległość Polski.