Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 21 padziernika 2004 r., sygn. II SA/Ol 558/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędzia WSA Hanna Raszkowska Asesor WSA Beata Jezielska (spr.) Protokolant Grzegorz Klimek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2004 r., sprawy ze skargi S. W. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o pozbawieniu uprawnień kombatanckich I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 29 lipca 2003 r.; II. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego kwotę 200 złotych (dwieście) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

II SA/Ol 558/04

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 lipca 2003r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił uchylenia własnej decyzji z dnia 22 lipca 1999r. i poprzedzającej ją decyzji z dnia 26 maja 1999r. o pozbawieniu S. W. uprawnień kombatanckich. W uzasadnieniu podano, iż w wyniku przeprowadzonego postępowania weryfikacyjnego pozbawiono stronę uprawnień kombatanckich, a Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę na ostateczną decyzję w tej sprawie. Wskazano, iż w dniu 16 maja 2003r. wnioskodawca złożył podanie, które organ zakwalifikował jako wniosek o uchylenie decyzji ostatecznej o pozbawieniu uprawnień kombatanckich w trybie art. 154 § l Kodeksu postępowania administracyjnego. W ocenie organu wniosek ten nie zasługuje na uwzględnienie. Wskazano, iż S. W. był zatrudniony w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa jako wartownik. Stosownie zaś do przepisów ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego pozbawia się uprawnień kombatanckich osoby, które pełniły służbę lub funkcję i były zatrudnione w strukturach Urzędów Bezpieczeństwa, Służby Bezpieczeństwa, Informacji Wojskowej, a także nadzorujących je komórkach jednostek zwierzchnich związanych ze stosowaniem represji wobec osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej. Powołując się na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Sądu Najwyższego wyjaśniono, iż przez osobę zatrudnioną w rozumieniu tych przepisów należy rozumieć również osoby zatrudnione w aparacie bezpieczeństwa publicznego w ramach stosunku pracy. Dotyczy to także osób, które nie pełniły w strukturach Urzędu Bezpieczeństwa służby lub funkcji. Jednocześnie podniesiono, iż w aktach sprawy brak jest dowodów na to, iż wnioskodawca został skierowany do pracy w Urzędzie Bezpieczeństwa przez organizacje niepodległościowe lub był przez te organizacje zwerbowany w celu udzielenia im pomocy, co pozwalałoby na przywrócenie mu uprawnień kombatanckich. Powołano się przy tym na opinię społecznej komisji stowarzyszeń kombatanckich potwierdzającą brak okoliczności uzasadniających przywrócenie uprawnień kombatanckich. W związku z tym w ocenie organu nie została spełniona materialno-prawna przesłanka do uchylenia decyzji ostatecznej, a ponadto nie znaleziono podstaw do uznania iż za zmianą decyzji przemawia interes społeczny jak również słuszny interes strony postępowania. Powołano się także na fakt związania oceną prawną wyrażoną w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.