Wyrok WSA w Lublinie z dnia 13 padziernika 2004 r., sygn. I SA/Lu 57/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk(spr.), Sędziowie WSA Halina Chitrosz,, WSA Krystyna Czajecka-Ryniec, Protokolant asyst. Monika Bartmińska, po rozpoznaniu w dniu 22 września 2004 r. sprawy ze skargi A. i W. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; III. nakazuje ściągnąć od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz Skarbu Państwa ( Kasa tutejszego Sądu ) kwotę 738,00 zł (siedemset trzydzieści osiem) tytułem nie uiszczonego wpisu, od którego strona skarżąca była zwolniona.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt. 2 lit. a ordynacji podatkowej, po rozpatrzeniu odwołania A. i W. małż. T. od decyzji Urzędu Skarbowego z dnia [...] lipca 2003r. nr [...] określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998r. w wysokości 37.527,60 zł - uchylił decyzję organu I instancji w całości i określił zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998r. w wysokości 26.897,20 zł.

W uzasadnieniu swojej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że podstawą wydania decyzji przez organ I instancji było ustalenie w toku kontroli podatkowej nie zaewidencjonowania wszystkich przychodów uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa w zakupie samochodów oraz usług transportowych jak też zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o wydatki na zakup paliwa i oleju napędowego udokumentowane paragonami oraz na opłaty telefoniczne.

Kontrola podatkowa wykazała, że prowadzona przez W.T. działalność gospodarcza polegała na przywozie z Francji, Belgii i Szwajcarii uszkodzonych samochodów osobowych na zlecenie klientów z terenu całego kraju. Usługi te wykonywane były przy pomocy środków transportu stanowiących własność podatnika. W oparciu o dokumenty SAD ustalono, że w okresie od 18 lutego 1998r. do 29 grudnia 1998r. podatnik - W.T. przywiózł do Polski ze Szwajcarii i Francji 17 samochodów osobowych - każdy dla innego klienta. Podatkowa księga przychodów i rozchodów zawierała jedynie 10 wpisów dotyczących przychodów z prowadzonej działalności, stąd powstała wątpliwość, co do jej rzetelności. Pierwszy przychód zaewidencjonowano w niej w dniu 2 czerwca 1998r. na podstawie rachunku nr 1/98 dla PPHU "[...]" J.T., podczas gdy z deklaracji celnej SAD wynika, że samochód dla tego podmiotu został przywieziony w dniu 9 kwietnia 1998r. Pierwszy ze sprowadzonych samochodów, którego odbiorcą był B.T., przywieziony został do Polski w dniu 18 lutego 1998r. Po przesłuchaniu wszystkich nabywców sprowadzonych samochodów oraz w uwzględnieniu wyjaśnień podatnika ustalono, że z siedemnastu zawartych transakcji zapisy w księdze dotyczą pięciu transakcji. Wyjaśnienia podatnika nie mogły, w ocenie organu I instancji zostać uwzględnione, gdyż fakt uzyskania przychodu nie wynika z jakiegokolwiek dokumentu, a okazane odręczne dowody wewnętrzne wskazywały inny kraj pochodzenia danego samochodu niż wynika to z dokumentów SAD. W takiej sytuacji organ I instancji uznał, iż z tytułu usług w zakresie pośrednictwa w zakupie samochodów i usług transportowych nie zaewidencjonowany przychód wynosi 72.769,52 zł.