Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 października 2004 r., sygn. 3/II SA/Gd 771/02

W związku z wejściem w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 maja 2002 r. K 20/01 /Dz.U. nr 78 poz. 716/, stwierdzającego niezgodność art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /t.j. Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./ z art. 53 ust. 1 i art. 83 w zw. z art. 2 Konstytucji RP, ocena czy spełnione zostały przesłanki konieczne do wymeldowania z lokalu ogranicza się jedynie do tego, czy objęta postępowaniem osoba opuściła miejsce pobytu stałego dobrowolnie i trwale albo czy bez wymeldowania opuściła miejsce pobytu stałego i nie przebywa w nim co najmniej przez okres 6 miesięcy, nowego miejsca jej pobytu nie można ustalić /art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych/.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Krzysztofa N. na decyzję Wojewody P. z dnia 7marca 2002 r. (...) w przedmiocie wymeldowania z miejsca stałego pobytu - uchyla zaskarżoną decyzję; (...)