Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 19 padziernika 2004 r., sygn. I SA/Bd 481/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Liwacz (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz, Sędzia WSA Leszek Kleczkowski, Protokolant Daniel Łuczon, po rozpoznaniu w dniu 19 października 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi Małgorzaty i Tadeusza S. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia [...] 2003 Nr [...] w przedmiocie zwrotu nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001r. wraz z odsetkami 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącego kwotę 20.025,00 zł ( dwadzieścia tysięcy dwadzieścia pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2002r. Nr [...] Urząd Skarbowy w Ś., na podstawie art. 207 i art. 79 § 2 pkt 1 lit. b Ordynacji podatkowej, odmówił Małgorzacie i Tadeuszowi S. prowadzącym działalność gospodarczą w firmie Wytwórnia Kartonów i Tektury Falistej "P." Spółka jawna M. Krystyna, S. Małgorzata, M. Stefan, S. Tadeusz w P. stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001r. Uzasadniając decyzję organ I instancji wskazał na część III pkt 8 uzasadnienia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002r. sygn. akt K 45/01. W przytoczonym wyroku Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 2 pkt 2 w zw. z art. 4 ustawy z dnia 20 listopada 1999r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 95, poz. 1101) w zakresie, w jakim pozbawia przedsiębiorców prowadzących zakłady pracy chronionej przed upływem trzyletniego okresu przewidzianego w art. 30 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, w brzmieniu obowiązującym w dniu 30 listopada 1999r. (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm.) uprawnień określonych w art. 31 ust. 1 pkt 1 w związku z ust. 2 tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym w dniu 30 listopada 1999r., jest niezgodny z zasadą ochrony praw nabytych i zasadą ochrony interesów w toku, wyrażonymi w art. 2 Konstytucji, w zakresie, w jakim nie przewiduje regulacji przejściowych niezbędnych dla zapewnienia ochrony interesów prowadzących zakłady pracy chronionej, którzy rozpoczęli realizację długookresowych przedsięwzięć na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ich zakładach. Powołana część uzasadnienia wyroku Trybunału Konstytucyjnego mówi, iż skutkiem orzeczenia stwierdzającego niekonstytucyjność zaskarżonego przepisu w zakresie, w jakim pomija określone regulacje, nie jest utrata mocy obowiązującej zakwestionowanego przepisu, ale potwierdzenie - wynikającego z Konstytucji - obowiązku ustanowienia regulacji prawnych niezbędnych dla realizacji norm konstytucyjnych. Dlatego też, w przedmiotowej sytuacji przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące stwierdzenia nadpłaty nie mają zastosowania, a nadpłata nie istnieje. Wnioski o ewentualną rekompensatę utraconych korzyści będą do rozpatrzenia dopiero po uchwaleniu przepisów o randze ustawy.