Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 23 września 2004 r., sygn. I SA/Ol 168/04

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Wiesława Pierechod Sędzia WSA - Zofia Skrzynecka (spr.) Asesor WSA - Renata Kantecka Protokolant - Katarzyna Lenartowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2004r. sprawy ze skargi A. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej . z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2002 oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania A. L. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 30.12.2003 r. Nr "[...]" określającej za 2002 r. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości 11.265,10 zł uchylił w całości zaskarżoną decyzję oraz określił za 2002 r. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości 8.505,00 zł. Dyrektor Izby Skarbowej miał na uwadze następujący stan sprawy :

Decyzją z dnia 30.12.2003 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił za 2002 rok podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 11.265,10 zł. Podjętym rozstrzygnięciem organ kontroli skarbowej wyłączył z kosztów uzyskania przychodów zarachowane lecz nie poniesione wydatki w kwocie 39.688,32 zł, dotyczące podatku od nieruchomości za 2002 r. oraz odmówił wyłączenia z przychodów zaewidencjonowanej przez podatnika na podstawie faktur VAT kwoty 9.200,00 zł, z tytułu "opłat przesyłowych za wodę"

W odwołaniu od wydanej decyzji A. L. zarzucił naruszenie zasad zawartych w art. 120, art.121, art.122 i dyspozycji art.180, art.181 i art.187 Ordynacji podatkowej oraz dyspozycji art.2 ust.1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 49 Kodeksu cywilnego, a także zasad wyrażonych w art. 22 ust. 1 i art. 22 ust. 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzasadnieniu podniósł, iż podatnik na podstawie art. 6 ust. 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 ze zm.) miał obowiązek uiszczenia podatku od nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej, który zaliczył do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z zachowaniem zasady wynikającej z art. 22 ust. 6 tej ustawy. Twierdzenie organu, iż należność ta mogła być wpisana do księgi z chwilą faktycznego poniesienia wydatków w ocenie odwołującego się stanowi przekroczenie kompetencji w zakresie tworzenia znaczeń pojęć językowych dla potrzeb podatkowych wbrew intencji ustawodawcy i ukształtowanego orzecznictwa. Zakres znaczenia wyrazu "ponosić" zależy od kontekstu zdania, w którym tego wyrazu użyto oraz od charakteru czynności, które wyraz ten oznacza. Natomiast zgodnie ze "Słownikiem współczesnego języka polskiego" (tom II, str. 99, pod redakcją prof. Dr hab. B. Dunaja, wydawnictwo "WILGA" W-wa 2001), wyraz "ponosić" oznacza: zostać obciążonym, objętym czymś. Natomiast wyraz "wydatek" oznacza: sumę, która ma być wydana lub została na coś wydana, wydatki można mieć, planować ponosić. Zdaniem odwołującego się, gdyby ustawodawca wiązał możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków, za które dokonano już fizycznie zapłaty, to ustaliłby taką normę zachowania się podatników, tak jak to uczynił w art. 26 ust. 1 ustawy. Na potwierdzenie przedstawionego stanowiska przywołał orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30.06.1997 r. (sygn. akt I S.A./Ka 195/96), z dnia 29.11.1994 r. (sygn. akt SA/Wr 1294), z dnia 14.12.1994 r. (sygn. akt SA/Bk 79/94) i z dnia 17.12.2001 r. (sygn. akt III SA/2374/00), zgodnie z którymi podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem, iż wskaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ponadto ,w odczuciu odwołującego się, ustalenie w drodze zapytania, skierowanego do Urzędu Miasta, okoliczności czy strona opłaciła podatek od nieruchomości za 2002 r., czy też nie dokonała jego zapłaty, nie można nazywać postępowaniem dowodowym wyjaśniającym stan rzeczywisty, lecz zachowaniem noszącym cechy pozorności i markowana działań.