Wyrok WSA w Lublinie z dnia 15 września 2004 r., sygn. I SA/Lu 93/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie WSA Halina Chitrosz, NSA Danuta Małysz(spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Iwona Lachowska, po rozpoznaniu w dniu 15 września 2004 r. sprawy ze skargi "[...]" Spółka Jawna w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za IV 2003 r. I uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Urzędu Skarbowego z dnia [...] października 2003 r. Nr [...] II orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości III zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz "[...]" Spółki Jawnej kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...], Nr [...], po rozpatrzeniu odwołania "[...]" spółki jawnej w B. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] października 2003 roku, Nr [...], w sprawie podatku od towarów i usług za kwiecień 2003 roku, Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika, iż w trakcie kontroli podatkowej w spółce jawnej "[...]" z siedzibą w B. stwierdzono nieprawidłowe odliczenie podatku naliczonego z faktury korygującej VAT nr [...] z [...].02.2003r., a także nieprawidłowe opodatkowanie stawką VAT 0 % sprzedaży na rzecz osób nieposiadających stałego miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zwanych "podróżnymi", wobec czego, wymienioną decyzją z dnia [...] października 2003 roku, organ podatkowy I instancji określił spółce "[...]" za kwiecień 2003 roku kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług do zwrotu na rachunek bankowy podatnika w wysokości zł.142090,00 oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości zł.16646,00 i ustalił kwotę dodatkowego zobowiązania podatkowego w wysokości zł.35676,00.

Nie zgadzając się z takim rozstrzygnięciem Spółka wniosła odwołanie, w którym podniosła, iż decyzja organu I instancji została wydana bez podstawy prawnej, z naruszeniem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oraz rozporządzenia w sprawie określenia wzorów znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, imiennego dokumentu będącego podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym oraz stempla potwierdzającego na dokumencie wywóz towarów. W ocenie strony brak jest podstaw prawnych do zakwestionowania przez organy podatkowe wystawionych przez nią dokumentów TAX FREE, a co za tym idzie nieuznania dokonywanej na podstawie tych dokumentów sprzedaży jako eksportowej ze stawką 0 %.