Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 22 wrzenia 2004 r., sygn. II SA/Ka 2629/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Sędziowie Sędzia NSA Henryk Wach Asesor WSA, Małgorzata Walentek (spr), Protokolant sekr. sąd. Joanna Spadek, po rozpoznaniu w dniu 22 września 2004r. przy udziale - sprawy ze skargi J. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Powiatowy Inspektor Sanitarny w G. w oparciu o art. 1 pkt 2, art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej ( tekst jednolity Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 ze zm.) §§ 1,7,10 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych ( Dz. U. nr 65, poz. 294 ze zm.) orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u J. K. choroby zawodowej narządu słuchu wymienionej w pozycji 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do w/wym. rozporządzenia.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ przyjął, że J. K. pracując w latach 1976 - 1999 w KWK "A" jako ślusarz spawacz był narażony na działanie hałasu o poziomie 86 - 101 dBA przy obsłudze urządzeń ujęć wody. Jednakże nie było podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej ponieważ kompetentne placówki medyczne uznały, że zbyt mały ubytek słuchu w uchu prawym oraz stwierdzony charakter niedosłuchu w uchu lewym z lekarskiego punktu widzenia nie kwalifikuje się do uznania schorzenia jako zawodowe.