Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 1 lipca 2004 r., sygn. II SA/Po 4216/01

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski ( spr ) Sędziowie Sędzia WSA Maciej Dybowski As.sąd. Edyta Podrazik Protokolant referent-stażysta Marcin Kubiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 01 lipca 2004 r. sprawy ze skargi M. H. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie pozbawienia praw kombatanckich ; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. nr [...], II. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego kwotę 10 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych. /-/ E.Podrazik /-/ P.Miładowski /-/ M.Dybowski JFS

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. Nr [...]Kierownik Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych działając m.in. w oparciu o art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tj. Dz.U. z 1997 nr 142, poz. 950 z późn. zm.) pozbawił M. H. uprawnień kombatanckich przyznanych mu przez były ZW ZBoWiD w P. decyzją z dnia [...]z tytułu utrwalania władzy ludowej od 02.03.1950 do 18.05.1950. Według ustaleń kierownika w okresie zaliczonym przez ZBoWiD jako działalność kombatancka M.H. pełnił służbę w Wojsku Polskim. Nie wykazał on jednak, by podczas tej służby walczył z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii. Jakkolwiek twierdził on, że takie walki miały miejsce, to na tą okoliczność nie przedstawił żadnego dokumentu. Według Kierownika Urzędu w okresie służby M. H. w Wojsku Polskim na tym terenie nie działały już żadne zorganizowane oddziały UPA. Organizacja ta została bowiem rozbita w II połowie 1947 w wyniku akcji "Wisła". Do wiosny 1947 roku prowadzono na terenie południowo-wschodniej Polski działania przeciwko resztkom oddziału UPA. Po tym okresie działania przeciw tej organizacji ograniczały się jedynie do wyłapywania pojedynczych żołnierzy lub działaczy i nie miały charakteru walk. W tych okolicznościach Kierownik Urzędu przyjął, że M. H. uzyskał uprawnienia kombatanckie wyłącznie z tytułu działalności w latach 1944-1956 w "charakterze uczestnika walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej", a to prowadzi po myśli wymienionego na wstępie art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy o kombatantach do pozbawienia tak nabytych uprawnień kombatanckich. We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy M. H. utrzymywał, że walczył w okresie służby wojskowej z oddziałami UPA jakkolwiek były to małe oddziały (5, 16 osób), to jednak dobrze uzbrojone. Rozpoznając ów wniosek Kierownik Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...]nr [...]orzekł o utrzymaniu decyzji własnej z [...]roku o pozbawieniu uprawnień kombatanckich. Kierownik Urzędu argumentował, że w okresie zaliczonym jako działalność kombatancka M.H. pełnił służbę wojskową w KBW, po 30 czerwca 1947 i podczas tej służby nie brał udziału w walkach z oddziałami wymienionymi w art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy. Zatem zastosowanie wobec niego art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z 24 stycznia 1991 o kombatantach ... było prawidłowe i w konsekwencji skutkuje pozbawienie uprawnień kombatanckich. Nadto Kierownik utrzymywał, że w postępowaniu weryfikacyjnym nie był obowiązany do dokonywania ustaleń, czy istnieją przesłanki do przyznania uprawnień z innych tytułów w szczególności z powodu działalności określonej w art. 1 ust. 2, art. 2 i art. 4 omawianej ustawy.