Wyrok WSA w Lublinie z dnia 1 lipca 2004 r., sygn. II SA/Lu 1587/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Leszczyński, Sędziowie Asesorzy WSA Wojciech Kręcisz (spr.), Bogusław Wiśniewski, Protokolant referent-staż. Agnieszka Kocot, po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2004 r. sprawy ze skargi H. P. na decyzję Kierownika Urzędu d/s Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza na rzecz skarżącego od Kierownika Urzędu d/s Kombatantów i Osób Represjonowanych kwotę 10 (dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

II SA/Lu 1587 /03

U z a s a d n i e n i e

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...] grudnia 2003 r. Nr [...], wydaną na podstawie przepisu art. 127 ust. 3 i art. 138 § 1 pkt ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz.U. z dnia 17 listopada 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 22 ust. 1 i art. 1 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 ze zm.) po rozpoznaniu sprawy H.P. utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] czerwca 2003 r. nr [...] o odmowie przyznania uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, iż zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego "Za działalność kombatancką uznaje się pełnienie służby w polskich podziemnych formacjach i organizacjach, w tym działających w ramach tych organizacji oddziałach partyzanckich w okresie wojny 1939-1945." Jak podniesiono na okoliczność tę wnioskodawca we wniosku o przyznanie uprawnień kombatanckich deklarował, iż w kwietniu 1942 r. wstąpił do Armii Krajowej, w której pełnił służbę do lipca 1944 r., przedstawiając jednocześnie oświadczenia świadków C.K. oraz L.P. Jak wskazano w uzasadnieniu decyzji, dokonując weryfikacji oświadczeń świadków przedstawionych przez stronę, zwrócono się do właściwego Urzędu Gminy w trybie art. 52 kodeksu postępowania administracyjnego o ich przesłuchanie. W rezultacie tej czynności dowodowej zwrócono uwagę, iż zeznania świadków C.K. i L.P. odebrane od nich w trybie art. 52 kodeksu postępowania administracyjnego nie dość, że w swej treści istotnie odbiegały od składanych przez nich wcześniej oświadczeń, to ponadto nie potwierdziły pierwotnie podawanych okoliczności odnoszących się do pełnienia przez H.P. służby w Armii Krajowej, jakkolwiek, jak wskazano świadek L.P. podał, iż obowiązki H.P. polegały na przenoszeniu meldunków.