Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 lipca 2004 r., sygn. II SA/Gd 2511/01

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Janina Guść Sędziowie : NSA Krzysztof Ziółkowski asesor WSA Krzysztof Gruszecki (spr.) Protokolant: Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. M. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 4 lipca 2001 r. nr [[...]] w przedmiocie uprawnień kombatanckich oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/Od 2511/01

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 4 lipca 2001r. Nr [[...]] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art.138 § 1 pkt 1 i art.127 § 3 oraz art.129 k.p.a. i art.25 ust.2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 1997r. Nr 142, poz.950 z późn. zm.) utrzymał w mocy decyzję własną z dnia 10 sierpnia 2000r. Nr [[...]] o pozbawieniu J. M. uprawnień kombatanckich. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że J. M. otrzymał uprawnienia kombatanckie jedynie z tytułu utrwalania władzy ludowej. W aktach ZBoWiD brak informacji o udziale zainteresowanego w walkach z oddziałami UPA lub grupami Wehrwolfu. Z powyższego wynika, że J. M. otrzymał uprawnienia kombatanckie wyłącznie z tytułu utrwalania władzy ludowej w ramach służby wojskowej pełnionej w LWP po 30 czerwca 1947r. W myśl art.25 ust.2 pkt 2 ustawy pozbawia się uprawnień kombatanckich osoby, które otrzymały je wyłącznie z tytułu działalności w charakterze uczestników walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej w latach 1944-1956. Uprawnienia zachowują osoby, które otrzymały je z tytułów określonych w ustawie oraz żołnierze z poboru którzy pełnili służbę wojskową w Wojsku Polskim od 10 maja 1945r. do 30 czerwca 1947r. Kierownik Urzędu działając na podstawie art.25 ust.2 pkt 2 ustawy nie jest obowiązany do dokonywania innych ustaleń, w szczególności czy istnieją inne przesłanki do przyznania uprawnień z tytułu działalności określonej w art. 1 ust.2, art.2 i art. 4 ustawy. Ta interpretacja znalazła zdaniem organu administracji potwierdzenie w orzecznictwie Sądu Najwyższego.