Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 czerwca 2004 r., sygn. II SA/Wr 2935/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Je- Jerzy Strzebińczyk, Sędziowie NSA Barbara Adamiak, Henryka Łysikowska (sprawozdawca), Protokolant, Iwona Procajło, po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi W. L. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w W. z dnia [...]. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w W. z dnia [...]Nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]wydaną na podstawie art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14.03.l985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity Dz. U. z 1998r" Nr 90, poz. 575 z późn. zm.), § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18.11.1983r. w sprawie chorób zawodowych ( Dz. U. Nr 65, poz. 294 z późn. zm.) i art. 104 ustawy z dnia 14.06.1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. z późn. zm.) Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w W. orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u W. L. choroby zawodowej narządu słuchu (opisanej w poz. 15 wykazu stanowiącego załącznik do powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18.11.1983r. w sprawie chorób zawodowych. W decyzji powołano się na orzeczenia lekarskie: Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. z dnia [...]oraz D. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy we W. - Oddział w W. z dnia [...]., które stwierdzały brak podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. W toku dochodzenia epidemiologicznego ustalono, że W.L. był zatrudniony w okresie od [...]. do [...] i od [...]do [...]w Zakładach Urządzeń Technicznych "A" S.A. w W., na stanowisku ślusarza oraz mistrza wydziałów produkcyjnych. W tym czasie przez okres 6-ciu miesięcy był narażony na hałas o poziomach od 85 do 90 dB/A/, nie dokonywano jednak pomiarów hałasu. Od października 1984r. do stycznia 1994r pracował w KWK "B na stanowisku ślusarza oraz dozorcy i sztygara zmianowego - i w tym czasie był narażony na działanie hałasu pochodzącego od maszyn i urządzeń w granicach 87 dB/A/ do 98 dB/A/, średnio przez 2-3 godziny w czasie jednej zmiany. Od lutego 1994r. zatrudniony w PPHU "C" w W., co nie skutkowało narażeniem na hałas. W decyzji stwierdzono, iż w związku z postępowaniem w sprawie stwierdzenia choroby zawodowej W. L. został trzykrotnie poddany badaniom w D. Wojewódzkim Ośrodku medycyny Pracy w W., w wyniku których nie rozpoznano u niego choroby zawodowej. W badaniu z dnia [...]. stwierdzono niedosłuch obustronny typu odbiorczego oraz uszkodzenia narządu słuchu w stopniu nie kwalifikującym do rozpoznania choroby zawodowej, wydolność społeczną słuchu określono jako dobrą. W. L. nie zgodził się z powyższym orzeczeniem, w związku z czym został skierowany na badania w konsultacyjne do Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. Ponowne badanie wykazało przesuniecie progu słuchu dla częstotliwości 1, 2, 4 kHz, po uwzględnieniu fizjologicznej poprawki wyniosło UP-13 dB, UL - 22 dB. Stan narządu słuchu wynikający z przeprowadzonych badań określono jako niepowodujący skutków zdrowotnych uzasadniających rozpoznanie choroby zawodowej.