Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 czerwca 2004 r., sygn. III SA/Wa 37/04
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędziowie sędzia NSA Antoni Hanusz (spr.), asesor WSA Sylwester Golec, Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2004 sprawy ze skargi T. S.A. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] października 2001 Nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji o podatku od towarów i usług oddala skargę
Uzasadnienie
1. Zaskarżoną do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzję z dnia [...].10.2001 r. Nr [...] Minister Finansów w związku z wyrokiem z dnia 25.10.2001r. sygn. akt III SA 2580/00 uchylił w części dotyczącej zawyżenia przez stronę w czerwcu 1995 r. podatku naliczonego zawartego w fakturze nr FV/00252/95 z dnia 27.06.1995 r. oraz w części dotyczącej określenia odsetek od nienależnego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, liczonych od dnia 26.07.1995 r., jak również w części dotyczącej ustalenia stronie kwoty dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług. Minister Finansów określił prawidłową kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, kwotę zawyżenia podatku naliczonego nad należnym, kwotę podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego, stanowiącą różnicę kwoty zawyżenia i kwoty określonej decyzją Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...].09.1995r. Nr[...]. W pozostałej części Minister Finansów utrzymał w mocy treść decyzji Skarbowej w Z. z dnia [...].11.1999r., Minister uchylił decyzję Izby Skarbowej w Z. z dnia [...].11.1999r. kierując się stanowiskiem zawartym w wyroku NSA z dnia 25.04.2001r. sygn. akt III SA 2580/00.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Ministra Finansów z dnia [...].10.2001r. T. wniosło o jej uchylenie oraz poprzedzającą ją decyzje izby skarbowej zarzucając miedzy innymi naruszenie art. 121, art. 122 oraz art. 123 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez niepodjęcie niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, poprzez niezapoznanie strony ze zgromadzonym na etapie postępowania prowadzonego przez Ministra Finansów, materiale dowodowym.