Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 czerwca 2004 r., sygn. II SA/Wa 239/04

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA (del.) Małgorzata Jaśkowska Asesor WSA Jacek Fronczyk Asesor WSA Andrzej Kołodziej (spr.) Protokolant Joanna Ukalska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2004 r. sprawy ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] stycznia 2004 r. nr [...] w przedmiocie nakazu zaprzestania przetwarzania danych osobowych oddala skargę

Uzasadnienie

Do Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych wpłynęła w dniu 10 kwietnia 2003 r. skarga R. B. dotycząca przetwarzania jego danych osobowych w celach marketingowych, pomimo złożenia przez niego sprzeciwu.

Z przedmiotowej skargi oraz przesłanych materiałów wynikało, że w dniu 30 marca 2002 r. R. B. złożył do P. S.A. z siedzibą w W. sprzeciw wobec przetwarzania jego danych osobowych w celach marketingowych.

Pismem z dnia [...] kwietnia 2002 r. P. S.A. poinformowała zainteresowanego, że w dniu 8 kwietnia 2002 r. jego sprzeciw został uwzględniony oraz zapewniła, że nie będą do niego przesyłane oferty reklamujące produkty i usługi oferowane przez Spółkę.

W dniu [.....] sierpnia i [...] września 2002 r. przesłano na adres R. B. faktury za usługi telekomunikacyjne w kopertach z nadrukami reklamującymi usługi oferowane przez P. S.A.

Po przeprowadzeniu postępowania wszczętego w dniu [...] kwietnia 2003 r. Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, decyzją z dnia [...] sierpnia 2003 r. nr [...], nakazał P. S.A. z siedzibą w W. zaprzestania przetwarzania danych osobowych klientów Spółki, w tym danych osobowych Pana R. B., polegającego na przesyłaniu do nich korespondencji w kopertach z nadrukiem zawierającym treści o charakterze marketingowym, pomimo, że złożyli oni sprzeciw wobec przetwarzania ich danych w celach marketingowych.

W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.) przetwarzanie danych jest dopuszczalne, gdy jest niezbędne do wypełnienia prawnie usprawiedliwionych celów administratorów danych, o których mowa w art. 3 ust. 2 lub osób trzecich, którym są przekazywane te dane - a przetwarzanie danych nie narusza praw i wolności osoby, której dane dotyczą. Za prawnie usprawiedliwiony cel, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, uważa się w szczególności marketing bezpośredni (art. 23 ust. 4 pkt 1 ustawy).