Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 czerwca 2004 r., sygn. II SA/Po 2650/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski /spr/ Sędziowie NSA Ewa Makosz-Frymus As. sąd. Edyta Podrazik Protokolant referent-stażysta Marcin Kubiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 maja 2004r. sprawy ze skarg Stowarzyszenia "D. P." w D. na uchwały: 1) Rady Gminy D. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie w sprawie wyrażenia woli likwidacji Szkoły Podstawowej w D. 2) nr [...] z dn. [...] w sprawie likwidacji Szkoły Podstawowej w D. 3) nr [...] z dn. [...] w sprawie sieci publicznych przedszkoli, szkół podstawowych i gimnazjów na terenie Gminy D. oraz określenia granic ich obwodów. oddala skargi /-/ E.Podrazik /-/ P.Miładowski /-/ E.Makosz-Frymus TG

Uzasadnienie

Rada Gminy D. uchwałą nr [...] z dnia [...] wyraziła wolę likwidacji Szkoły Podstawowej w D. Następnie uchwałą nr [...] z dnia [...] podjęła decyzję o likwidacji Szkoły Podstawowej w D. Tego samego dnia podęto również uchwałę [...] w sprawie sieci publicznych przedszkoli, szkół podstawowych i gimnazjów na terenie gmin D. oraz określenia granic ich obwodu. W uzasadnieniu dwóch pierwszych uchwał Rada Gminy argumentowano, że Szkoła Podstawowa w D. mieści się w budynku pałacowym. Od sierpnia 45 roku oprócz prac adaptacyjnych przystosowujących pomieszczenia pałacowe dla potrzeb szkoły oraz bieżących remontów nie przeprowadzano w zasadzie żadnych większych inwestycji. Jego aktualny stan techniczny jak i pierwotne przeznaczenie przesądza, iż budynek ten nie daje się w pełni na budynek szkolny. Do utrzymania go w należytym stanie wymagane są "potężne nakłady finansowe, a prace wymagają zgody konserwatora zabytków". Do dnia podjęcia uchwały nie została w ostateczny sposób uregulowana kwestia własności budynku. W pałacu mieszczą się dwa mieszkania nauczycielskie bez osobnego wejścia, szkoła nie posiada sali gimnastycznej, ogrzewana jest piecami kaflowymi. W sąsiedztwie pałacu znajduje się oficyna w bardzo złym stanie technicznym. Jakkolwiek pałac położony jest w parku ale aby się dostać do szkoły trzeba przejść przez podwórze Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej i stanowi to dodatkowe zagrożenie dla zmierzających do szkoły dzieci. W granicach obwodu szkoły znajdują się miejscowości: D., P. oraz G. Do szkoły uczęszczało 86 uczniów, z tym że 24 dzieci z miejscowości D., a pozostali (62 dowożeni są z P. oraz G.). W ocenie Rady właściwszym rozwiązaniem będzie zlikwidowanie szkoły w D., a dla dzieci uczących się w tej szkole wskazano jako placówkę macierzystą Szkołę Podstawową w W. Ta ostatnia wybudowana została na przełomie lat 80 i 90 i posiada dobre warunki do nauczania. Ma 9 pełnowymiarowych sal lekcyjnych, salę gimnastyczną z szatniami, natryskami, salę komputerową, stołówkę z zapleczem kuchennym oraz z innymi pomieszczeniami pozwalającymi prowadzić zajęcia pozalekcyjne. Po reorganizacji Szkoła ta liczyć będzie wraz z oddziałem przedszkolnym 158 dzieci. Przyjęcie uczniów zlikwidowanej szkoły nie zwiększy liczby istniejących już oddziałów, ale doprowadzi do pełniejszego wykorzystania potencjału szkoły, który będzie racjonalnie wykorzystany. Proponowane rozwiązanie zmniejszy też koszty związane z edukacją na terenie gminy. Wszystkim nauczycielom likwidowanej szkoły proponuje się pracę w innych szkołach oraz w innych instytucjach na terenie gminy. Zamiar likwidacji szkoły został pozytywnie zaopiniowany przez Kuratora Oświaty, a o zamiarze likwidacji i to w ustawowym terminie poinformowano także rodziców uczniów. Konsekwencją likwidacji szkoły było ustalenie planu sieci publicznych przedszkoli, szkół podstawowych i gimnazjów na terenie gminy Dopiewo oraz określenie ich obwodów nie uwzględniającego zlikwidowanej szkoły, poszerzając granice obwodu Szkoły Podstawowej w W. o miejscowości D., P., G.. Powyższe uchwały po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa z dnia 3 października 2003 zaskarżyło do Naczelnego Sądu Administracyjnego Stowarzyszenie dla Przyszłości D. Skargę zredagowano 24 listopada 2003 roku i następnego dnia złożono ją w sekretariacie Sądu Administracyjnego. Skarżący zarzucali podjęcie w/w uchwał na podstawie nieprawdziwych przesłanek, nadto naruszenie art. 7 i 8 kpa przez wydanie uchwały wbrew słusznemu interesowi obywateli w sposób podważający zaufanie do organów samorządu terytorialnego. Nadto zarzucano złamanie normy z art. 9 i 129 kpa poprzez "zatrzymanie naszego odwołania skierowanego do Wojewody przez okres ponad miesiąca, co faktycznie uniemożliwiło stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w trybie nadzoru. Poza tym skarżący formułował zarzut z art. 5 ustęp 7 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 o systemie oświaty poprzez stworzenie uciążliwych, niedogodnych i szkodliwych warunków nauki w szkole podstawowej przez dzieci z miejscowości G., P., D, Z. W ocenie strony skarżącej lokalizacja szkoły w pałacu jest racjonalna, że w porównaniu z innymi szkołami pomieszczenia pałacowe spełniają z nawiązką normy powierzchni i kubatury pomieszczeń, że wbrew wywodom uzasadnienia uchwały były prowadzone prace remontowe a budynek jest w dobrym stanie technicznym. Konieczność uzyskania zgody od konserwatora zaistniała dopiero 6 czerwca 2003, to jest od dnia wpisania budynku do rejestru zabytków. Sprawa niepewności co do własności budynku jest argumentem przywoływanym wyłącznie na wzmocnienie argumentacji uchwały. Według strony skarżącej, jest to powód spreparowany. W zasadzie władze gminy przez lata opóźniały działania zmierzające do opóźnienia sprawy własności budynku - i same stworzyły powód likwidacji. Wcześniej mówiono o konieczności budowy nowej szkoły. Likwidacja szkoły w D. miała nastąpić po przeniesieniu już do nowego budynku szkolnego. Jakkolwiek w sąsiedztwie pałacu znajduje się oficyna w złym stanie technicznym, to nie jest użytkowana przez szkołę, a za jej stan odpowiada zarządca - gmina. Szkoła posiada 3 boiska, plac zabaw i teren do uprawiania sportów zimowych. Ogrzewanie piecowe jest skuteczne. Współpraca szkoły z rolniczą spółdzielnią układa się harmonijnie, a przy tym istnieją inne drogi, które umożliwiają się dostanie do szkoły. Gmina też tendencyjnie przedstawiała opis szkoły podstawowej w W. Proponowane rozwiązanie nie poprawi warunków nauki, a dokonuje się ją wbrew przytłaczającej większości rodziców dzieci. Wątpliwości też budzi propozycja nauczania dzieci w szkole w W. z uwagi na sąsiedztwo tej ostatniej z fermą przemysłowego tuczu trzody chlewnej "A.". W ocenie skarżącej hodowla wprowadza stan zagrożenia toksykologicznego także w rejonie szkoły w W. Rodzice dzieci występując przeciwko likwidacji szkoły zawiązały też skarżące stowarzyszenie, a spośród 97 byłych uczniów likwidowanej szkoły jedynie czwórka przeniosła się do W. Z miejscowości należących do obwodu likwidowanej szkoły nie ma możliwości dojazdu do szkoły w W publicznymi środkami komunikacji, a spóźnienie ucznia na autobus w zasadzie oznacza utratę całego dnia nauki. W budynkach pałacowych aktualnie stowarzyszenie prowadzi niepubliczną szkołą podstawową. W konkluzji skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonych uchwał.