Wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 czerwca 2004 r., sygn. I SA/Łd 656/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kozerski, Sędziowie NSA Krzysztof Szczygielski, p. o. Sędziego WSA Monika Krzyżaniak (spr.), Protokolant asystent sędziego Żywilla Krac, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2004 r. sprawy ze skargi A - Spółki z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za prawidłowe oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego [...] w Ł., po rozpatrzeniu wniosku złożonego w dniu 26 marca 2002r. przez agencję celną B, działającą z upoważnienia A Spółka z o.o. w W. o uznanie zgłoszenia celnego dokonanego w dniu 07 stycznia 2000r. za nieprawidłowe, decyzją z dnia [...], wydaną z powołaniem się na przepisy m.in. art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) oraz art. 23 § 1, art. 30 § 1 pkt 1 lit. a, art. 65 § 4 pkt 1, art. 83 § 1, art. 85 § 1 i art. 262 ustawy z dn. 09 stycznia 1997r. Kodeks celny (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 75, poz. 802) uznał powyższe zgłoszenie za prawidłowe.

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że zgodnie z dokumentami załączonymi do zgłoszenia celnego spółka A sprowadziła z Niemiec towary w postaci męskich płaszczy i spódnic dziewczęcych, których wartość transakcyjna, wynikająca z przedstawionych faktur oraz deklaracji wartości celnej wynosiła 12.070,52 DEM i wartość ta została przyjęta do naliczenia należności celnych i podatkowych. Według organu, złożony przez stronę wniosek o uznanie powyższego zgłoszenia celnego za nieprawidłowe w części dotyczącej przyjęcia wartości celnej sprowadzonego towaru nie jest zasadny z uwagi na brak dostatecznych podstaw prawnych do jego uwzględnienia. Organ stwierdził, że przedstawione przez importera w toku postępowania, z jego wniosku, o uznanie pierwotnego zgłoszenia celnego za nieprawidłowe, dokumenty, w szczególności agencyjna umowa komisowa zakupu zawarta w dniu 10 grudnia 1998r. pomiędzy podmiotami zagranicznymi D z siedzibą w Niemczech a C z siedzibą w Szwajcarii oraz przedłożone tzw. umowy dostawcy, nie mogą powodować uznania, iż dostawca towarów - firma C działała jako agent zakupu spółki A, a część zapłaconej na podstawie faktury zakupu ceny stanowi prowizję od zakupu, o której mowa w art. 22 § 1 pkt 5 kodeksu celnego. Organ podniósł, iż jednym z istotnych elementów umowy agencyjnej oraz uznania prowizji od zakupu jest to, iż agent wykonuje swoje usługi w imieniu i na rzecz reprezentowanego podmiotu, natomiast z przedstawionych dokumentów wynika, że przy zakupie przedmiotowych towarów firma C działała w imieniu własnym, a dopiero następnie towar odsprzedała na rzecz firmy A.