Postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 21 czerwca 2004 r., sygn. II SA/Gd 231/04

1. Organ administracji publicznej, który wydał ostateczną decyzję, w sprawach, o jakich mowa w przepisach działu III ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /t.j. Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./ po wniesieniu skargi na tę decyzję jest zobowiązany wydać z urzędu postanowienie o wstrzymaniu jej wykonania w całości, chyba że zachodzą przesłanki negatywne określone w przepisach art. 122 i art. 126 tej ustawy.

2. W przypadku niewydania przez organ administracji publicznej z urzędu, opisanego w pkt 1 postanowienia o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, strona może, po uprzednim wniesieniu zażalenia w trybie art. 37 par. 1 Kpa, na podstawie art. 3 par. 2 pkt 8 w związku z art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ wnieść skargę na bezczynność organu odwoławczego w tym zakresie.

3. Bezczynność organu administracji publicznej w wydaniu z urzędu postanowienia o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w całości, oraz niewniesienie przez skarżącego odrębnej skargi na bezczynność, nie pozbawia go możliwości złożenia wniosku o wstrzymanie przez Sąd wykonania zaskarżonej decyzji, lecz wyłącznie w trybie i na podstawach określonych w przepisach art. 61 par. 1 i 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

4. Postanowienie organu administracji w sprawach wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, wydane na podstawie art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, nie może być zmienione lub uchylone przez sąd administracyjny, na podstawie art. 61 par. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.