Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 2 czerwca 2004 r., sygn. SA/Bd 2836/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Linska-Wawrzon (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Asesor WSA Anna Klotz Protokolant Magdalena Flinik po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi B. D. na decyzję Wojewody K.-P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala skargę

Wojewoda K.-P. decyzją z dnia [...] Nr [...], wydaną na podstawie art. 104 i 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126 jedn. tekst z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania B. D. od decyzji Prezydenta Miasta T. nr [...], [...] z dnia [...] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę inwestycji: budowa kolektora deszczowego KV-2 w ul. [...] w T. na odcinku od ul. [...] do ul. [...] wraz z tymczasową linią elektryczną zasilającą plac budowy utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że skarżący w odwołaniu zarzucił, że decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu przyznano walor prawomocności, pomimo braku jej ogłoszenia jak też doręczenia oraz nie zapewniono stronom czynnego udziału w postępowaniu. Skarżący ponadto wskazał na niezgodności numerów działek w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z numerami w decyzji o pozwoleniu na budowę oraz że Prezydent wydając decyzję o pozwoleniu na budowę naruszył przepisy art. 82 ust.2 w związku z art. 82a ustawy Prawo budowlane.

Na podstawie analizy zgromadzonego materiału w sprawie, organ II instancji nie potwierdza zarzutu o nieprawomocności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z powodu jej nie doręczenia i nie zapewnienia czynnego udziału stronom w postępowaniu, bowiem odwołujący się decyzję powyższą otrzymał, a nawet za pośrednictwem Prezydenta w ustawowym terminie złożył odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T., które decyzją ostateczną z dnia [...] nr [...] utrzymało decyzję organu I instancji.