Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 maja 2004 r., sygn. III SA 3328/02

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko,, Asesor WSA Ewa Radziszewska-Krupa (spr.), Protokolant Anna Zientara, po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2004 r. sprawy ze skargi M. P. i R. P. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2002 Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 rok - oddala skargę -

Uzasadnienie

Państwo M. P. i R. P. korzystając z możliwości wspólnego opodatkowania małżonków złożyli w [...] Urzędzie Skarbowym W. zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętych w 1997r. wspólnych dochodów. Podatniczka zadeklarowała przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a podatnik z praw majątkowych.

W wyniku kontroli podatkowej przeprowadzonej w okresie od września do października 2000r. u podatników przez wyżej wymieniony Urząd w związku z zaleceniem Ministra Finansów (pismo z dnia 21 kwietnia 2000r., nawiązujące do wystąpienia duńskich organów podatkowych), a zakończonej protokołem kontroli z dnia 21 listopada 2000r., ujawniono niezaewidencjonowane faktury wystawione w latach 1996-1999 przez Kancelarię prawną p. M. P. dla Spółki "V.", której współwłaścicielką była p. K. C.. Kwota łączna wystawionych faktur wynosiła 1.194.750 zł. W 1997r. nie zaewidencjonowano przychodu w kocie 485.100 zł.

Z oświadczenia złożonego przez podatniczkę w dniu 4 września 2000r., które stanowi załącznik do sporządzonego w tym dniu protokołu przesłuchania Strony, wynika, iż faktury wystawione dla duńskiego kontrahenta dokumentują sprzedaż usług, które nie zostały i nigdy nie miały być wykonane. Wystawione dokumenty miały służyć wyłącznie potrzebom podniesienia rangi spółki V. wobec duńskich kontrahentów na prośbę p. K. C.. Żadna z faktur nie została zaewidencjonowana w księgach podatkowych Kancelarii Prawnej. Nie został też od nich odprowadzony podatek, gdyż były to czynności pozorne. Dokonane na fakturach poświadczenie otrzymania gotówki jest nieprawdziwe i zostało złożone na życzenie p. C.. Numeracja faktur była przypadkowa, a ich wielość miała potwierdzić aktywność p. C. na polskim rynku. Dokumenty sprzedaży wystawiane były w jednym egzemplarzu przekazywanym p. C.. Sposób wystawiania powyższych dokumentów, tj. wskazanie kwot należności w złotych miało zapobiec wprowadzeniu ich do dokumentacji księgowej. Zapłata pomimo potwierdzeń odbioru gotówki nie została nigdy dokonana.