Wyrok WSA w Łodzi z dnia 27 maja 2004 r., sygn. II SA/Łd 53/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kozerski, Sędziowie WSA Krzysztof Szczygielski, p.o. sędziego WSA Monika Krzyżaniak /spr./, Protokolant asystent sędziego Krzysztof Rybicki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2004 r. sprawy ze skargi A. C.-O. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

3 II SA/Łd 53/03

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ł., działając na podstawie § 1 ust. 1, § 10 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. Nr 65, poz. 294 z późn. zm.) w związku z § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. Nr 132, poz. 1115), stwierdził brak podstaw do uznania schorzenia A. C. - O., w postaci nowotworu złośliwego sutka lewego, za chorobę zawodową. W uzasadnieniu wskazano, iż A. C. - O. była dwukrotnie badana w specjalistycznych, uprawnionych do orzekania o chorobach zawodowych jednostkach organizacyjnych służby zdrowia tj. Poradnię Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Ł. i Przychodnię Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy w Ł., które w swoich orzeczeniach lekarskich stwierdziły brak podstaw do rozpoznania u skarżącej choroby zawodowej. W orzeczeniu lekarskim z dnia [...] nr [...] Poradnia Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Ł. rozpoznała u skarżącej nowotwór złośliwy sutka lewego oraz stwierdziła we wnioskach opinii, iż na podstawie danych dostępnych Instytutowi Medycyny Pracy na temat wielkości narażenia na promieniowanie jonizujące A. C. - O. na stanowisku lekarza radiologa w Zakładzie Rentgenodiagnostyki Szpitala im. [...] w Ł., prawdopodobieństwo związku przyczynowego między tym narażeniem z rakiem sutka oszacowano znacznie poniżej 1%. Uwzględnienie danych epidemiologicznych o zachorowalności na nowotwory złośliwe sutka wśród kobiet w Polsce nie upoważnia, zdaniem Ośrodka Medycyny Pracy, do przyjęcia zawodowej etiologii raka i rozpoznania u skarżącej choroby zawodowej. Natomiast, w orzeczeniu Instytutu Medycyny Pracy im. [...] w Ł. z dnia [...] nr [...] stwierdzono, iż przez cały okres pracy zawodowej skarżącej, jej ekspozycja na promieniowanie jonizujące była monitorowana metodą dozymetrii indywidualnej, w wyniku której ustalono, że zmierzona sumaryczna dawka za ten okres wynosiła 1,8 m Sv i była wielokrotnie niższa od rocznego dopuszczalnego limitu dla ekspozycji zawodowej. Takie narażenie, zdaniem Instytutu, należy uznać za śladowe i nie stwarzające ryzyka dla zdrowia pracowników, w tym również zwiększonego ryzyka indukcji procesu nowotworowego. Instytut wskazał ponadto, iż przy szacowaniu prawdopodobieństwa uwzględnia się dane o wielkości i charakterze narażenia w poszczególnych latach pracy i dane o zapadalności na nowotwór o tej lokalizacji, z uwzględnieniem płci i wieku w populacji generalnej. W rozpoznawanym przypadku obliczone prawdopodobieństwo związku przyczynowego pomiędzy narażeniem zawodowym a rakiem sutka wynosi znacznie poniżej 1% i zgodnie z przyjętą przez ekspertów zasadą orzecznictwa w chorobach zawodowych, nie daje to podstaw do rozpoznania choroby zawodowej.