Wyrok WSA w Lublinie z dnia 16 kwietnia 2004 r., sygn. I SA/Lu 616/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Gdulewicz (spr.), Sędziowie WSA Halina Chitrosz, NSA Anna Kwiatek, Protokolant asyst. Anna Strzelec, po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2004 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów niezaewidencjonowanych za 2001 rok - oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...],Nr [...], wydaną na podstawie art. 233§1 pkt 1 Ordynacji podatkowej po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Urzędu Skarbowego z dnia [...] czerwca 2003r., Nr [...] w przedmiocie określenia wartości niezaewidencjonowanego przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej za 2001r. w kwocie 77.754,19 zł, oraz określenia wysokości zobowiązania z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego za 2001r. w wysokości 20% przychodu niezaewidencjonowanego w łącznej kwocie 15.550,80 zł- Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzje organu I instancji.

W uzasadnieniu powyższej decyzji podano, iż po przeprowadzeniu postępowania podatkowego przez Urząd Skarbowy stwierdzono, że J. K. w latach 1997-2002 wykonywał czynności polegające na imporcie pojazdów samochodowych i ich części a następnie dokonywał sprzedaży pojazdów we własnym imieniu i na własny rachunek, przy czym w 2001r. sprzedaż dotyczyła siedmiu samochodów. Tak ustalony stan faktyczny był podstawą do oceny, iż strona prowadziła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ust.1 ustawy z dnia 19 listopada 1999r. Prawo działalności gospodarczej / Dz.U.Nr 101, poz.1178 z późn.zm. /, co z kolei uprawniało do poglądu, iż dokonane czynności podlegały opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów niezaewidencjonowanych.

W odwołaniu od decyzji organu I instancji pełnomocnik J. K. zarzucał organowi I instancji rażące naruszenie przepisów postępowania,

a mianowicie: art. 120, 122, 124, 187§1, 191 i 210§4 Ordynacji podatkowej, a także rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest art. 10 ust.1 pkt 8 lit.d ustawy z dnia 26 lipca 1991r. O podatku dochodowym od osób fizycznych / Dz.U.Nr 90 z 1993r., poz.416 z późn.zm. / w zw. z art. 2 ust.1 ustawy z dnia 19 listopada 1999r. prawo działalności gospodarczej / Dz.U.Nr 101, poz. 1178 z późn.zm. /.