Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 marca 2004 r., sygn. I SA 2534/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędziowie NSA Joanna Runge-Lissowska WSA Daniela Kozłowska (spr.) Protokolant Jolanta Zagrzejewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2004 r. sprawy ze skargi M. J., S. N., R. N., B. M., Z. N. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2002 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] marca 2002 r., nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżących M. J, S. N., R. N., B. M. i Z. N. solidarnie kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

SA 2534/02

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 grudnia 1995 r., sygn. IV SA 1040/94, uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 1994 r., nr [...], i Kierownika Urzędu Rejonowego w L. z [...] listopada 1993 r., o odmowie zwrotu nieruchomości oznaczonych jako działki nr [...], [...] i [...], położonych w L., nabytych przez Skarb Państwa od T. N., J. N. i S. N. aktem notarialnym z dnia [...] stycznia 1976 r. na podstawie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości. Sąd uznał, że sprawa nie została należycie wyjaśniona. Przyjęcie przez organ II instancji, iż rozstrzygające znaczenie dla ustalenia wykorzystania nieruchomości na cel wywłaszczenia ma stanowisko przedstawione przez Wydział [...] Urzędu Miejskiego w L. jest niezasadne. Obowiązkiem organów było krytyczne podejście do tego pisma, które należało potraktować jako oświadczenie podlegające weryfikacji, tak jak każdy dokument, zwłaszcza w sytuacji odmiennych twierdzeń skarżących. Organy nie dokonały rozeznania w terenie, nie sprawdziły jak są wykorzystywane wywłaszczone nieruchomości i czy twierdzenie skarżących, że część tych działek nie jest wykorzystana lub wykorzystana sprzecznie z celem nabycia - są zgodne z sytuacją rzeczywistą. Materiały przesłane Sądowi zawierają istotne braki w zakresie ustaleń faktycznych, uniemożliwiające ustalenie, czy decyzje odpowiadają przepisom prawa materialnego.