Wyrok WSA w Opolu z dnia 5 marca 2004 r., sygn. I SA/Wr 2182/01

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: NSA Joanna Kuczyńska Sędziowie: WSA Grzegorz Gocki Asesor sąd. Marzena Łozowska (spr.) Protokolant: St. sekr. sąd. Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2004 r. sprawy ze skargi A. i T. B. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Urząd Skarbowy w G., działając na podstawie art. 207, art. 21 § 3 i art. 53 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (DZ. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) oraz art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z póżn. zm), określił skarżącym należny podatek dochodowy od osób fizycznych za 1997 r. w wysokości 15166,20 zł. zaległość podatkową w wysokości 4945,30 zł. wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 5314,00 zł. W decyzji Urząd Skarbowy, w wyniku kontroli przeprowadzonej kontroli działalności gospodarczej prowadzonej przez pana T. B. obniżył, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt. 1 b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów o wydatki w kwocie 15453,48 zł. poniesione w związku z realizacją umowy leasingu samochodu marki Opel Astra F-CC.

W odwołaniu od tej decyzji pełnomocnik skarżących zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 23 ust. 1 pkt. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczania przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątku stron tych umów. Zdaniem pełnomocnika naruszenie powyższych przepisów polegało m.in. na tym, iż nie uznano za koszty uzyskania przychodu wydatków za używanie przedmiotu leasingu traktując je jako spłatę wartości środka trwałego. Ponadto zarzucono błędne ustalenie stanu faktycznego i prawnego sprawy w zakresie przekwalifikowania przedmiotu leasingu, a także w kwestii dotyczącej wykupu przedmiotu leasingu zawartej w umowie. Pełnomocnik skarżących zarzucił również naruszenie w toku prowadzonego postępowania art. 122 Ordynacji podatkowej poprzez nie wyjaśnienie wszystkich okoliczności w sprawie. Nadto wskazano na naruszenie przepisu art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pełnomocnik skarżących wniósł o uchylenie decyzji organu I instancji, dodatkowo zarzucając naruszenie przepisów art. 5, 121, 187 i 191 Ordynacji podatkowej.