Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 lutego 2004 r., sygn. I SA/Wr 2166/01

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie - Sędzia NSA Henryka Łysikowska - Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk (sprawozdawca) Protokolant - Krzysztof Galiński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2004 r. skargi M. S. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia [...], Nr [...], w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe i określenia kwoty długu celnego, oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu [...], M. S. zgłosił do procedury dopuszczenia do obrotu, na podstawie JDA SAD nr [...], samochód osobowy marki Opel Astra F-Caravan GL, wyprodukowany w 1996 r., nr nadwozia [...], nr silnika [...] o pojemności 1700 cm3. Do zgłoszenia celnego strona załączyła między innymi rachunek z dnia [...] dotyczący sprzedaży tego samochodu, opiewający na kwotę [...], świadectwo pochodzenia EUR 1 nr [...] oraz Deklarację Wartości Celnej.

Dyrektor Urzędu Celnego w L., wydaną z urzędu decyzją z dnia [...] (Nr [...]) uznał zgłoszenie celne M. S. za nieprawidłowe w zakresie wartości celnej, a w konsekwencji określił: wartość celną przedmiotowego samochodu - na podstawie art. 29 § 1 w związku z art. 23 § 7 Kodeksu celnego - na kwotę [...], kwotę wynikającą z długu celnego w wysokości [...] i objął towar procedurą dopuszczenia do obrotu.

Pismem z dnia [...] strona odwołała się od powyższej decyzji, wnosząc o jej unieważnienie i zarzucając brak podstaw do zakwestionowania wiarygodności i dokładności informacji zawartej w zgłoszeniu celnym, dotyczącej rzeczywistej ceny transakcyjnej nabytego przez nią samochodu.

Prezes Głównego Urzędu Ceł utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję (decyzja organu drugiej instancji z dnia [...],[...]), z powołaniem się na przepisy art. 85 § 1, 23 § 7 i art. 29 § 1 Kodeksu celnego oraz na przepis art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 262 Kodeksu celnego.

Uzasadnienie takiego rozstrzygnięcia organ rozpoczął od wyjaśnienia, że zgodnie z art. 85 § 1 Kodeksu celnego, należności celne przywozowe są wymagalne według stanu towaru i jego wartości celnej w dniu przyjęcia zgłoszenia celnego oraz według stawek w tym dniu obowiązujących. W świetle art. 23 § 1 Kodeksu celnego wartością celną towaru jest wartość transakcyjna, to znaczy cena faktycznie zapłacona lub należna za towar sprzedany w celu przywozu na polski obszar celny, ustalana, o ile jest to konieczne, z uwzględnieniem art. 30 i 31 Kodeksu celnego, przy czym wartość ta powinna odzwierciedlać rzeczywistą wartość w dniu zgłoszenia do odprawy celnej. Przepisy prawa celnego przewidują w związku z tym instrumenty ochrony interesów Państwa przed posługiwaniem się przez podmioty dokonujące obrotu towarowego z zagranicą niewiarygodnymi dokumentami. Stosownie do postanowień art. 23 § 7 Kodeksu celnego, wartość transakcyjna nie może być przyjęta za wartość celną, o której mowa w § 1 artykułu 23, w wypadku, gdy organ celny z uzasadnionych przy-